Black Pumas - Black Pumas (2019)
...a new sound that transmutes soul into something idiosyncratically modern...!!!
Ο τραγουδιστής, τραγουδοποιός Eric Burton μεγάλωσε τραγουδώντας σε μια εκκλησία στη Δυτική Βιρτζίνια. Εκεί άρχισε να ανακαλύπτει πως οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στη δύναμη της ανθρώπινης φωνής και αφού ταξίδεψε με την οικογένειά του στην Καλιφόρνια και στη συνέχεια στο Νέο Μεξικό τελικά εγκαταστάθηκε στο Austin σχεδόν το 2016. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιπλάνησης συνέχισε να εντυπωσιάζει όπου και αν έπαιζε, είτε στο δρόμο με μια κιθάρα στο χέρι, είτε σε καφέ, σε μπαρ, σε πάρτι, ακόμα και σε ένα μικρό ντοκιμαντέρ με τίτλο "Street Music" που έφτιαξε ο φωτογράφος Andrew Bennett.
Στις αρχές του φθινοπώρου του 2017 άρχισε να γράφει μια συλλογή από soul instrumentals με την πρόθεση να κάνει τελικά ένα πλήρες άλμπουμ και αυτό που χρειαζόταν ήταν ένας στιχουργός. Τη λύση έδωσε ο τοπικός παραγωγός Bryan Ray γνωρίζοντας τον μέσω email με τον βραβευμένο με Grammy Award, κιθαρίστα και παραγωγό Adrian Qu…
Ο τραγουδιστής, τραγουδοποιός Eric Burton μεγάλωσε τραγουδώντας σε μια εκκλησία στη Δυτική Βιρτζίνια. Εκεί άρχισε να ανακαλύπτει πως οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στη δύναμη της ανθρώπινης φωνής και αφού ταξίδεψε με την οικογένειά του στην Καλιφόρνια και στη συνέχεια στο Νέο Μεξικό τελικά εγκαταστάθηκε στο Austin σχεδόν το 2016. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιπλάνησης συνέχισε να εντυπωσιάζει όπου και αν έπαιζε, είτε στο δρόμο με μια κιθάρα στο χέρι, είτε σε καφέ, σε μπαρ, σε πάρτι, ακόμα και σε ένα μικρό ντοκιμαντέρ με τίτλο "Street Music" που έφτιαξε ο φωτογράφος Andrew Bennett.
Στις αρχές του φθινοπώρου του 2017 άρχισε να γράφει μια συλλογή από soul instrumentals με την πρόθεση να κάνει τελικά ένα πλήρες άλμπουμ και αυτό που χρειαζόταν ήταν ένας στιχουργός. Τη λύση έδωσε ο τοπικός παραγωγός Bryan Ray γνωρίζοντας τον μέσω email με τον βραβευμένο με Grammy Award, κιθαρίστα και παραγωγό Adrian Qu…
Για την εκτέλεση των Supremes, δεν το συζητώ καθόλου, φαίνεται σαχλή σε σχέση με αυτές των Vanilla & Rod.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολύ μικρή διαφορά απο τον Rod Stewart, θα δώσω την ψήφο μου στους Vanilla Fugde....
Εγω παλι που εχω λιωσει 2 φορες το βινυλιο του Rod; Για μενα λοιπον η καλυτερη εκτελεση ειναι αυτη του Rod Stewart...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, το θέμα είναι λοιπόν ποιος μεταμόρφωσε καλύτερα μια ποπ τσιχλόφουσκα (έστω για τα δεδομένα της Motown του 1966) σε «παθιάρικη» ροκιά. Οι γενικώς αξιόλογοι Vanilla Fudge είχαν πάντα την τάση να ξεχειλώνουν τις διασκευές τους, υπέφεραν όμως από μια κάποια δόση προσποίησης που δεν σου επιτρέπει να τους πάρεις απόλυτα στα σοβαρά. Ο Rod Stewart τα καταφέρνει λίγο καλύτερα (άλλωστε υπερισχύει κατά κράτος σε όλες τις παραμέτρους του «παθιάρικου»), αλλά εφτάμισι λεπτά βαρυφορτωμένης διασκευής πασίγνωστου hit θα λειτουργούσαν καλύτερα σε μια live εμφάνιση (φαίνεται δεν είχε πολύ υλικό για το άλμπουμ…). Κατά τη γνώμη μου, τις ποπ τσιχλόφουσκες πρέπει να τις αφήνει κανείς στην ησυχία τους (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), οπότε θα ψηφίσω Supremes, αλλά μόνο επειδή η απόλυτη ενσάρκωση του πνεύματος του τραγουδιού, δηλαδή η εκτέλεση της Kim Wilde, δεν μετέχει στην ψηφοφορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήROD STEWART!! XΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ.. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφή