Michelle Gurevich - Exciting Times (2018)
...just when I think I’ve got it right, I hear the laughter of life...!!!
Η Καναδή τραγουδίστρια και στιχουργός - γνωστή και ως Chinawoman, κυκλοφόρησε χτες 9 Νοεμβρίου, τη νέα της δισκογραφική δουλειά με τίτλο Exciting Times.
Η Michelle Gurevich γεννήθηκε στο Τορόντο του Οντάριο από Ρώσους μετανάστες. Αρχικά ήθελε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία και εργάστηκε 10 χρόνια με το αντικείμενο, προτού στραφεί προς τη μουσική.
Η καριέρα της ξεκίνησε από την κρεβατοκάμαρα της, αφού εκεί ηχογράφησε τα πρώτα της τραγούδια. Η μουσική της είναι επηρεασμένη από τη ρωσική κληρονομιά της και έχει χαρακτηριστεί ως slowcore rock και lo-fi pop.
Αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα σε πομπώδη ρετρό μοτίβα και απροσδόκητη ειλικρίνεια, τα τραγούδια της είναι κωμικοτραγικά, μελωδικά και συναισθηματικά. Συνδυάζει το χιούμορ με τη σκοτεινή πραγματικότητα σε μουντές και ενδόμυχες μπαλάντες, με δηκτικούς και μοιρολατρικούς στίχους.
Με συναυλίες που γίνονται sold out σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, το Βερολίνο, η Βαρσοβί…
Η Καναδή τραγουδίστρια και στιχουργός - γνωστή και ως Chinawoman, κυκλοφόρησε χτες 9 Νοεμβρίου, τη νέα της δισκογραφική δουλειά με τίτλο Exciting Times.
Η Michelle Gurevich γεννήθηκε στο Τορόντο του Οντάριο από Ρώσους μετανάστες. Αρχικά ήθελε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία και εργάστηκε 10 χρόνια με το αντικείμενο, προτού στραφεί προς τη μουσική.
Η καριέρα της ξεκίνησε από την κρεβατοκάμαρα της, αφού εκεί ηχογράφησε τα πρώτα της τραγούδια. Η μουσική της είναι επηρεασμένη από τη ρωσική κληρονομιά της και έχει χαρακτηριστεί ως slowcore rock και lo-fi pop.
Αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα σε πομπώδη ρετρό μοτίβα και απροσδόκητη ειλικρίνεια, τα τραγούδια της είναι κωμικοτραγικά, μελωδικά και συναισθηματικά. Συνδυάζει το χιούμορ με τη σκοτεινή πραγματικότητα σε μουντές και ενδόμυχες μπαλάντες, με δηκτικούς και μοιρολατρικούς στίχους.
Με συναυλίες που γίνονται sold out σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη, το Βερολίνο, η Βαρσοβί…
Για την εκτέλεση των Supremes, δεν το συζητώ καθόλου, φαίνεται σαχλή σε σχέση με αυτές των Vanilla & Rod.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολύ μικρή διαφορά απο τον Rod Stewart, θα δώσω την ψήφο μου στους Vanilla Fugde....
Εγω παλι που εχω λιωσει 2 φορες το βινυλιο του Rod; Για μενα λοιπον η καλυτερη εκτελεση ειναι αυτη του Rod Stewart...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, το θέμα είναι λοιπόν ποιος μεταμόρφωσε καλύτερα μια ποπ τσιχλόφουσκα (έστω για τα δεδομένα της Motown του 1966) σε «παθιάρικη» ροκιά. Οι γενικώς αξιόλογοι Vanilla Fudge είχαν πάντα την τάση να ξεχειλώνουν τις διασκευές τους, υπέφεραν όμως από μια κάποια δόση προσποίησης που δεν σου επιτρέπει να τους πάρεις απόλυτα στα σοβαρά. Ο Rod Stewart τα καταφέρνει λίγο καλύτερα (άλλωστε υπερισχύει κατά κράτος σε όλες τις παραμέτρους του «παθιάρικου»), αλλά εφτάμισι λεπτά βαρυφορτωμένης διασκευής πασίγνωστου hit θα λειτουργούσαν καλύτερα σε μια live εμφάνιση (φαίνεται δεν είχε πολύ υλικό για το άλμπουμ…). Κατά τη γνώμη μου, τις ποπ τσιχλόφουσκες πρέπει να τις αφήνει κανείς στην ησυχία τους (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), οπότε θα ψηφίσω Supremes, αλλά μόνο επειδή η απόλυτη ενσάρκωση του πνεύματος του τραγουδιού, δηλαδή η εκτέλεση της Kim Wilde, δεν μετέχει στην ψηφοφορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήROD STEWART!! XΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ.. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφή