Yuma, ένα folk ντουέτο από την Τυνησία.
"It was vital, imperative, natural, instinctive. Perhaps we arrived at
musical universe, or perhaps we created it" Ramy Zoghlemi.
O Ramy Zoghlemi και η Sabrine Jenhani αποτελούν το folk ντουέτο Yuma απο την Τυνησία.
Η μουσική των Yuma είναι υπέροχη. οικεία, μελωδική, μελαγχολική, δυναμικά απλή. Συνδυάζουν την τυνησιακή διάλεκτο με στοιχεία δυτικών, σχεδόν κέλτικων μελωδιών κάνοντας έτσι τον ήχο τους να είναι προσβάσιμος σε όλους.Ένα μείγμα τοπικών διαλέκτων και ηχητικών, διαχυτικών μελωδιών, ίσως απλά η πρωτοτυπία της μουσικής.
Η φωνή της Sabrine είναι εντελώς συγκινητική, δυναμική αλλά εύθραυστη. Ο Ramy συνοδεύει με βαθιά, ασταθή φωνητικά, ενώ παίζει ακουστική κιθάρα.
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα για τους Yuma. Δημιουργήθηκαν μόλις πριν από τρία περίπου χρόνια, στα τέλη του 2015. Η αναγνώρισή τους ήρθε το καλοκαίρι του 2016, όταν έπαιξαν στο φεστιβάλ μουσικής του Hammamet, θεωρούμενο ως το σημαντικότερο μουσικό γεγονός της Τυνησίας.
Έχουν ως τώρα κυκλοφορήσει δυο άλμπουμ, "…
musical universe, or perhaps we created it" Ramy Zoghlemi.
O Ramy Zoghlemi και η Sabrine Jenhani αποτελούν το folk ντουέτο Yuma απο την Τυνησία.
Η μουσική των Yuma είναι υπέροχη. οικεία, μελωδική, μελαγχολική, δυναμικά απλή. Συνδυάζουν την τυνησιακή διάλεκτο με στοιχεία δυτικών, σχεδόν κέλτικων μελωδιών κάνοντας έτσι τον ήχο τους να είναι προσβάσιμος σε όλους.Ένα μείγμα τοπικών διαλέκτων και ηχητικών, διαχυτικών μελωδιών, ίσως απλά η πρωτοτυπία της μουσικής.
Η φωνή της Sabrine είναι εντελώς συγκινητική, δυναμική αλλά εύθραυστη. Ο Ramy συνοδεύει με βαθιά, ασταθή φωνητικά, ενώ παίζει ακουστική κιθάρα.
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα για τους Yuma. Δημιουργήθηκαν μόλις πριν από τρία περίπου χρόνια, στα τέλη του 2015. Η αναγνώρισή τους ήρθε το καλοκαίρι του 2016, όταν έπαιξαν στο φεστιβάλ μουσικής του Hammamet, θεωρούμενο ως το σημαντικότερο μουσικό γεγονός της Τυνησίας.
Έχουν ως τώρα κυκλοφορήσει δυο άλμπουμ, "…
Για την εκτέλεση των Supremes, δεν το συζητώ καθόλου, φαίνεται σαχλή σε σχέση με αυτές των Vanilla & Rod.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολύ μικρή διαφορά απο τον Rod Stewart, θα δώσω την ψήφο μου στους Vanilla Fugde....
Εγω παλι που εχω λιωσει 2 φορες το βινυλιο του Rod; Για μενα λοιπον η καλυτερη εκτελεση ειναι αυτη του Rod Stewart...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, το θέμα είναι λοιπόν ποιος μεταμόρφωσε καλύτερα μια ποπ τσιχλόφουσκα (έστω για τα δεδομένα της Motown του 1966) σε «παθιάρικη» ροκιά. Οι γενικώς αξιόλογοι Vanilla Fudge είχαν πάντα την τάση να ξεχειλώνουν τις διασκευές τους, υπέφεραν όμως από μια κάποια δόση προσποίησης που δεν σου επιτρέπει να τους πάρεις απόλυτα στα σοβαρά. Ο Rod Stewart τα καταφέρνει λίγο καλύτερα (άλλωστε υπερισχύει κατά κράτος σε όλες τις παραμέτρους του «παθιάρικου»), αλλά εφτάμισι λεπτά βαρυφορτωμένης διασκευής πασίγνωστου hit θα λειτουργούσαν καλύτερα σε μια live εμφάνιση (φαίνεται δεν είχε πολύ υλικό για το άλμπουμ…). Κατά τη γνώμη μου, τις ποπ τσιχλόφουσκες πρέπει να τις αφήνει κανείς στην ησυχία τους (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), οπότε θα ψηφίσω Supremes, αλλά μόνο επειδή η απόλυτη ενσάρκωση του πνεύματος του τραγουδιού, δηλαδή η εκτέλεση της Kim Wilde, δεν μετέχει στην ψηφοφορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήROD STEWART!! XΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ.. Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφή