Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη
Ξεκίνησε από το Ντιτρόιτ, έφτασε στη Ν.Αφρική και από εκεί ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο… O Sugar man, ένας καλλιτέχνης φάντασμα που πρωτοεμφανίστηκε στη μουσική βιομηχανία στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα με δύο δίσκους που κανείς δεν πρόσεξε, είχε ονειρευτεί μία καριέρα στο μουσικό στερέωμα της αμερικανικής ηπείρου που συνηθίζει να υπόσχεται την ευτυχία... το λεγόμενο american dream. Μόνο που στη δική του περίπτωση αυτό το όνειρο πραγματοποιήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα λίγο πριν τις αρχές του 21ου αιώνα.
Τα τραγούδια του είχαν μία μυστηριώδη νοσταλγία, οι στίχοι του ανάρμοστα περιγραφικοί συμβάδιζαν με το λεγόμενο folk ήχο της εποχής που εκπροσωπούσε ήδη ο Bob Dylan. Ωστόσο, ο Μεξικανός μουσικός από το Ντιτρόϊτ δεν είχε την αναμενόμενη τύχη. Τα τραγούδια του έμειναν σε σκονισμένα ράφια δισκοπωλείων, ξεχασμένα από το χρόνο ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν όλοι...
Ωστόσο η -σχεδόν- φανταστική ιστορία του Rodriguez δεν τελείωσε εκεί. Όπως έγινε ευρύτερα γνωστό μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ Searching for Sugarman, -που έχει κερδίσει κοινό και κριτικούς- ο Sixto Rodriguez σε κάποια άλλη ξεχασμένη πλευρά του κόσμου ζούσε, εν αγνοία του, το όνειρο του. Στη Νότια Αφρική όλοι ήξεραν τα τραγούδια του, ήταν εκείνος που πουλούσε περισσότερο και από τους Rolling Stones, ένας τραγουδιστής μύθος, ένας ιδεολογικός ήρωας χωρίς πρόσωπο, με πολλές φήμες να περιβάλλουν τη ζωή αλλά και το θάνατο του...
Το μυστήριο αποκαλύφθηκε πολλά χρόνια αργότερα μετά από έρευνες δημοσιογράφων που είχαν δημιουργήσει το The great Rodriguez hunt, οι οποίοι τον ανακάλυψαν και τον σύστησαν ξανά στο κοινό που -αυτήν τη φορά- τον υποδέχθηκε με ενθουσιασμό. Πρόκειται για μία ιστορία με παραμυθένια κατάληξη, από αυτές που δεν πιστεύεις πως συμβαίνουν στην πραγματικότητα..
Ένας εξαιρετικός μουσικός με εκπληκτικούς στίχους και μελωδίες, σχεδόν οικείες.. Να ναι καλά οι άνθρωποι που είχαν την ιδέα για το ντοκυμαντέρ κι έτσι η αναζήτηση για τον Sugarman δεν είναι πια τόσο δυσκολη!! Κι αυτό το τραγούδι είναι πλέον από τα πιο αγαπημένα μου!! Δεν χορταινω να το ακούω!!
Lyrics
Hate Street Dialogue
Woman please be gone
You've stayed here much too long
Don't you wish that you could cry
Don't you wish I would die.
Seamy, seesaw kids
Childwoman on the skids
The dust will choke you blind
The lust will choke your mind.
I kiss the floor, one kick no more
The pig and hose have set me free
I've tasted hate street's hanging tree
I've tasted hate street's hanging tree.
I kiss the floor, one kick no more
The pig and hose have set me free
I've tasted hate street's hanging tree
I've tasted hate street's hanging tree.
The inner city birthed me
The local pusher nursed me
Cousins make it on the street
They marry every trick they meet.
A dime, a dollar they're all the same
When a man comes in to bust your game
The turn key comes, his face a grin
Locks the cell I'm in again.
I kiss the floor, one kick no more
The pig and hose have set me free
I've tasted hate street's hanging tree
I've tasted hate street's hanging tree..
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκο
Οι Madrugada ήταν ένα Νορβηγικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην πόλη Stokmarknes το 1992. Το συγκρότημα αρχικά αποτελούνταν από τα μέλη Σίβερτ Χόιεμ (φωνητικά), Ρόμπερτ Μπούρας (κιθάρα) και Frode Jacobsen (μπάσο). Οι Madrugada ήταν γνωστοί για τον χαρακτηριστικό νωχελικό και ελαφρά μελαγχολικό τους ήχο.
Ενας μεγαλος καλιτεχνης που αξιζε καλυτερης τυχης και ομολογω οτι δεν γνωριζα την υπαρξη του, ευχαριστουμε Dark που μας τον γνωρισες...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή