Το Act III: This City Made Us είναι το τρίτο άλμπουμ (concept / rock opera) του συγκροτήματος The Protomen. Είναι συνέχεια των δύο προηγούμενων “Act” άλμπουμ που έχουν αφήγημα βασισμένο χαλαρά στην ιστορία του βιντεοπαιχνιδιού Mega Man, αλλά με ισχυρή δόση δυστοπίας, θεατρικής αφήγησης και ροκ / 80s αισθητικής. Η κυκλοφορία ξεκίνησε στις 3 Οκτωβρίου 2025 με τις δύο πρώτες διαθέσιμες μουσικές συνθέσεις. Ο πλήρης δίσκος έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 9 Ιανουαρίου 2026. Σύμφωνα με τη στρατηγική που έχει ανακοινωθεί, τα υπόλοιπα κομμάτια θα κυκλοφορούν κάθε εβδομάδα ή με κανονικό ρυθμό, πριν από την τελική κυκλοφορία. Οι δύο πρώτες κυκλοφορίες του άλμπουμ είναι τα κομμάτια “The Calm” και “Hold Back The Night”. Έχουν επίσης ήδη κυκλοφορήσει τα τραγούδια “This City Made Us” και “Hold Back The Night” ως single 10″ βινύλιο που περιλαμβάνει ψηφιακή λήψη των tracks. Η αφήγηση αναμένεται να συνεχίσει ή να ολοκληρώσει τη “ιστορία” των Act I / II, εξερευνώντας το πώς οι ήρωες,...
Ο Vic Godard (John Victor Napper), είναι ένας Βρετανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός που γεννήθηκε στο Mortlake, στο Νοτιοδυτικό Λονδίνο και μεγάλωσε στο Barnes. Υπήρξε μέλος του punk συγκροτήματος Subway Sect και πλέον ακολουθεί σόλο καριέρα. To 1976, μαζί με τρεις ακόμα θαυμαστές των Sex Pistols και ύστερα από πρόταση του μάνατζερ των Sex Pistols, Malcolm McLaren σχημάτισαν το συγκρότημα Subway Sect. Αυτό έγινε γιατί ο McLaren ήθελε ακόμα μια μπάντα για το line-up του 100 Club Punk Festival. Παρά την απειρία τους οι Subway Sect είχαν ένα επιτυχημένο ντεμπούτο στο φεστιβάλ και αυτό έκανε τον μάνατζερ των Clash, Bernie Rhodes να τους πάρει μαζί του και να παίξουν με τους Clash στο White Riot Tour του 1977. Μαζί του κυκλοφόρησαν και το πρώτο τους single με τίτλο "Nobody's Scared/Don't Split It", τον Μάρτιο του 1978.
Λίγο καιρό μετά και ενώ ηχογραφούσαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "Ambition" στο Gooseberry Studios, ο Rhodes απέλυσε όλα τα μέλη του γκρουπ εκτός από τον Godard. Τελικά μόνο ένα κομμάτι από τις ηχογραφήσεις αυτές κυκλοφόρησε από την Rough Trade, ήταν το ομότιτλο "Ambition" και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα εναλλακτικά charts.
O Godard σχημάτισε ξανά τους Subway Sect με νέους μουσικούς το 1980 και υπέγραψε στην Oddbal, θυγατρική της MCA Records και κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "What's The Matter Boy?". Ακολούθησε μια καλοκαιρινή περιοδεία με τους Buzzcocks και μετά η μπάντα διαλύθηκε ξανά. Ο κιθαρίστας Johhnny Britten σχημάτισε ένα συγκρότημα rockabilly αλλά σύντομα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και ο Godard πήρε τη θέση του. Ηχογράφησε με το σχήμα αυτό το άλμπουμ "Songs For Sale" το 1981 αλλά έντονα απογοητευμένος από το αποτέλεσμα διέλυσε αμέσως τη μπάντα και με κάποια από τα μέλη της έφτιαξε τους JoBoxers.
Τότε ηχογράφησε και ένα άλμπουμ στα Olympic Studios με τίτλο "Trouble". Για το άλμπουμ αυτό συνεργάστηκε με μια ομάδα μουσικών jazz από το Λονδίνο γνωστή ως "Working Week", το άλμπουμ κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά από την Rough Trade Records.
Στα μέσα της δεκαετίας του '80 ο Godard εγκατέλειψε την μουσική και έγινε ταχυδρόμος. Ήταν όμως πάντα ανήσυχος και δημιουργικός, έτσι το 1991 στο σπίτι ενός συναδέλφου του ταχυδρόμου, του Paul Baker, έφτιαξε αρχικά ένα κομμάτι εμπνευσμένο από την νεκρολογία που διαβάστηκε στη κηδεία του κιθαρίστα των New York Dolls, Johnny Thunder με τίτλο Johhny Thunder's και αργότερα πρόσθεσε ακόμα 10 κομμάτια. Το υλικό αυτό κυκλοφόρησε σε άλμπουμ με τίτλο "The End of the Surrey People", από την Postcard Records, σε παραγωγή Edwyn Collins και με τον Paul Cook των Sex Pistols στα ντραμς.
Αργότερα κυκλοφόρησε και άλλα άλμπουμ, solo, "Long Term Side-Effect" (1998) και με τους ξανασχηματισμένους Subway Sect, "Sansend" (2002) και "1978 Now" (2007). Το τελευταίο περιλαμβάνει κάποια από τα τραγούδια που θα βρίσκονταν στο debut album του 1978 και στο Line-up βρίσκουμε τον αρχικό ντράμερ του γκρουπ Mark Laff καθώς και τον αρχικό μπασίστα Paul Myers.
Σήμερα ο Vic Godard παραμένει ένας πολυάσχολος και δημιουργικός καλλιτέχνης.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τον συνεργάτη μου τον Panalex, χάρη σε αυτόν ανακάλυψα τον Vic Godard, έναν καλλιτέχνη που ομολογώ ότι αγνοούσα αν και γνώριζα τους Subway Sect.
Το κομμάτι που σας παρουσιάζω είναι το ομότιτλο από το εξαιρετικό και σπάνιο άλμπουμ "T.R.O.U.B.L.E." (1986), Rough Trade.
Παρακαλώ και να 'στε καλά! Παρ' όλα αυτά, το "T.R.O.U.B.L.E." είναι δύσκολη περίπτωση... Το βινύλιο του 1986 δεν περιείχε ομότιτλο κομμάτι (!) και δεν βγήκε ποτέ αυτούσιο σε CD. Το 1998 κυκλοφόρησε το "In T.R.O.U.B.L.E. Again" από την Tugboat, το οποίο ήταν μια συλλογή με ηχογραφήσεις του 1982 και περιείχε όλα τα κομμάτια του αυθεντικού πλην ενός, καθώς και 4 επιπλέον, μεταξύ αυτών και το "Τ.R.O.U.B.L.E.". Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το βρει στο e-music.
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
...ένα μουσικό ταξίδι γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo... Το dark ambient project, trajedesaliva (Mon Ninguén & unavena) από τη Γαλικία της Ισπανίας, συνεργάζεται με τον γεννημένο στη Μαδρίτη τραγουδιστή και πιανίστα Maud the Moth (Amaya López-Carromero) για να δημιουργήσει ένα soundtrack για το έργο του Remedios Varo. Το soundtrack έχει το τίτλο "Bordando el manto terrestre" (Κεντώντας τον μανδύα της Γης) και είναι ένα μουσικό ταξίδι dark ambient/drone/gothic synth με μια πινελιά νεοκλασικού και αιθέριου και περιστρέφεται γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo, ενός ζωγράφου που γεννήθηκε στην Ισπανία το 1908 και έζησε εξόριστος στο Μεξικό μέχρι τον θάνατό του το 1963. Χρησιμοποιώντας αναλογικά συνθεσάιζερ, ένα οπλοστάσιο ακουστικών οργάνων και πολύπλευρων φωνών, οι μουσικοί των δύο αyτών project φέρνουν αντίστοιχες ιδιοσυγκρασίες στην παλέτα, δημιουργώντας ένα soundtrack γεμάτο ...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
“wasted feelings, broken meanings… a place to hide the tears we cry” Το “Memento Mori” αποτελεί το 15ο studio album των Depeche Mode και το 1ο τους χωρίς τον Andrew “Fletch” Fletcher, ο οποίος απεβίωσε το 2022. Σε παραγωγή του James Ford, με επιπλέον παραγωγή της Marta Salogni, η δισκογραφική αυτή δουλειά δημιουργήθηκε στα πρώτα στάδια της πανδημίας, έχοντας ως αποτέλεσμα πολλές ιστορίες των τραγουδιών να αντλούν έμπνευση από εκείνη την περίοδο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το τίτλο του άλμπουμ καθώς "memento mori" είναι ένα καλλιτεχνικό ή συμβολικό τροπάριο που λειτουργεί ως υπενθύμιση του αναπόφευκτου του θανάτου. Η έννοια έχει τις ρίζες της στους φιλοσόφους της κλασικής αρχαιότητας και του Χριστιανισμού και εμφανίστηκε στην ταφική τέχνη και αρχιτεκτονική από τη μεσαιωνική περίοδο και μετά. Στα 12 νέα tracks θα ακούσουμε διαφορετικούς ήχους και διαθέσεις, με θέματα όπως παράνοια, ψύχωση, κάθαρση και χαρά. Είχε προηγηθεί το single "Ghosts Again" για το οποίο πρ...
Από τα κομμάτια που ερωτεύεσαι με την πρώτη νότα...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σας συνεργάτες!
Παρακαλώ και να 'στε καλά! Παρ' όλα αυτά, το "T.R.O.U.B.L.E." είναι δύσκολη περίπτωση... Το βινύλιο του 1986 δεν περιείχε ομότιτλο κομμάτι (!) και δεν βγήκε ποτέ αυτούσιο σε CD. Το 1998 κυκλοφόρησε το "In T.R.O.U.B.L.E. Again" από την Tugboat, το οποίο ήταν μια συλλογή με ηχογραφήσεις του 1982 και περιείχε όλα τα κομμάτια του αυθεντικού πλην ενός, καθώς και 4 επιπλέον, μεταξύ αυτών και το "Τ.R.O.U.B.L.E.". Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το βρει στο e-music.
ΑπάντησηΔιαγραφή