Translate this page

Editor's Choise

Maud the moth + trajedesaliva - Bordando el manto terrestre (2023)

Εικόνα
 ...ένα μουσικό ταξίδι γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo... Το dark ambient project, trajedesaliva (Mon Ninguén & unavena) από τη Γαλικία της Ισπανίας, συνεργάζεται με τον γεννημένο στη Μαδρίτη τραγουδιστή και πιανίστα Maud the Moth (Amaya López-Carromero) για να δημιουργήσει ένα soundtrack για το έργο του Remedios Varo.   Το soundtrack έχει το τίτλο "Bordando el manto terrestre" (Κεντώντας τον μανδύα της Γης) και είναι ένα μουσικό ταξίδι dark ambient/drone/gothic synth με μια πινελιά νεοκλασικού και αιθέριου και περιστρέφεται γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo, ενός ζωγράφου που γεννήθηκε στην Ισπανία το 1908 και έζησε εξόριστος στο Μεξικό μέχρι τον θάνατό του το 1963. Χρησιμοποιώντας αναλογικά συνθεσάιζερ, ένα οπλοστάσιο ακουστικών οργάνων και πολύπλευρων φωνών, οι μουσικοί των δύο αyτών project φέρνουν αντίστοιχες ιδιοσυγκρασίες στην παλέτα, δημιουργώντας ένα soundtrack γεμάτο συμβ

Beth Hart and Joe Bonamassa - Seesaw (2013)

Μετα το σπουδαιο αλμπουμ "Don't Explain" που κυκλοφορησαν η περιφημη rock-blues τραγουδιστρια Beth Hart και ο δεξιοτεχνης κιθαριστας Joe Bonamassa το 2011, οι δυο αυτοι καλλιτεχνες ενωνουν και παλι τις δυναμεις τους και μας παρουσιαζουν το "Seesaw". To αλμπουμ αυτο εγινε σε συνεργασια με τον παραγωγο Kevin Shirley (Joe Bonamassa, Led Zeppelin, Aerosmith, Black Crowes) και τα κομματια ειναι επιλογη και των τριων. Ο καθενας επελεξε καποια απο αυτα και ειναι ολα κομματια που εγιναν διασημα στο παρελθον απο ονοματα, οπως Aretha Franklin, Etta James, Billie Holiday, Donnie Hathaway, Lucinda Williams, Buddy Miles, Tina Turner, Slackwax, Melody Gardot και Nina Simone.

Ο συνδιασμος των δυο καλλιτεχνων, η ιδιαιτερα δυνατη και επιβλητικη φωνη της Beth μαζι με την ηλεκτρικη ενεργεια που σκορπαει η κιθαρα του Joe ερχεται να επαναπροσδιορισει τις αρχικες ηχογραφησεις και το αποτελεσμα κρινεται εξαιρετικο, σε αυτο βοηθαει και η παγκοσμιας κλασης μπαντα που τους συνοδευε και στο προηγουμενο αλμπουμ: Anton Fig (drums, percussion), Carmine Rojas (bass), Blondie Chaplin (rhythm guitar, backing vocals and percussion), Arlan Schierbaum (organ, piano), εδω ομως εχουμε και την προσθηκη πνευστων με: Lee Thornburg στις τρομπέτες και τρομπόνια, και Ron Dziubla στα σαξόφωνα.
Η Hart και ο Bonamassa γνωριστηκαν μετα απο κοινες περιοδειες στην Ευρωπη και μεταξυ τους αναπτυχθηκε μεγαλη φιλια αλλα και αμοιβαια καλλιτεχνικη εκτιμηση. Ο Bonamassa ηθελε να κανουν μια δουλεια μαζι και ο Shirley που εχει παραγει τα 12 σολο αλμπουμ του επικοινωνησε μαζι της, εκεινη αρχικα πιστεψε οτι θα ηταν "backing vocals" τραγουδιστρια σε καποια παραγωγη του, πηρε ομως τη διαβεβαιωση οτι θα ειναι η κυρια τραγουδιστρια και ετσι γεννηθηκε το "Don't Explain" το 2011. Απο τοτε μεχρι το φετινο 2ο αλμπουμ τους οι δυο καλλιτεχνες εκαναν περιοδειες, ηχογραφησαν σολο αλμπουμς και εφτασαν σε νεα υψη καριερας.
"Οταν οι δυο τους μπαινουν στο στουντιο για να ηχογραφησουν ερχονται απλα σαν ενας κιθαριστας και μια τραγουδιστρια", λεει ο Shirley, "Ερχονται μονο για να παιξουν μουσικη και να τραγουδησουν καποια αγαπημενα τραγουδια και να αποτισουν φορο τιμης σε αυτους που τα εκαναν κλασικα, χωρις την πιεση των θεματων σταδιοδρομιας που μπορει να εχουν σε μια σολο δουλεια. Η ατμοσφαιρα αυτη τη φορα ειναι πιο αισιοδοξη απο οτι στο "Don't Explain".
Το αλμπουμ ξεκιναει με ενα χαρουμενο ξεσηκωτικο κομματι με τα πνευστα σε ρολο πρωταγωνιστη, ειναι το "Theme There Eyes" που εκανε επιτυχια πρωτη, η Billie Holiday το 1939. Η ερμηνεια της Beth ειναι ερωτικη και σοφιστικε, η ιδια λεει: "I love the bubbliness. It’s sexy, it’s fun, and has a great swing to it. That way old school era of American music really turns me on". Ενα ακομα σπουδαιο κομματι, της Billie Holiday που χρονια αργοτερα τραγουδησε και η Nina Simone βρισκεται στο κλεισιμο του αλμπουμ, ειναι το "Strange Fruit", ενα κομματι που μιλαει για το ρατσισμο, τη δουλεία, και το λιντσαρισμα, "Billie Holiday and Nina Simone both did great recordings, but Nina’s is the one that Kevin had me listen to", λεει η Beth και προσθετει: "I don’t have any personal relationship to slavery in my family, but I can at least sing it from a place of compassion. It was important to me to do this."
Δυο κομματια της Etta James, που απεβιωσε το 2012, υπαρχουν στο αλμπουμ. Το ενα σχετικα αγνωστο, ειναι το "Rhymes", το διαλεξε η ιδια η Hart μεσα απο τη δισκογραφια της Etta James, ενα υπεροχο groovie κομματι και το δευτερο ειναι το “A Sunday Kind of Love”, αγαπημενο κομματι της μητερας της και η ερμηνεια της πραγματικα το απογειωνει.
Το αλμπουμ κανει αλματα μπροστα χρονολογικα και ετσι βρισκουμε το κομματι, I’ll Love You More Than You’ll Ever Know" (1968), που εγραψε ο Al Cooper την περιοδο που βρισκοταν στους Blood, Sweat & Tears, σε μια καυτη εκτελεση απο την Beth και ενα εξωφρενικο σολο απο τη κιθαρα του Joe, που οπως λεει ο Shirley "Παιρνει το τραγουδι στο σπιτι του".
Της ιδιας περιοδου ειναι και το κομματι "Seesaw" απο το LP Aretha Now (1968) της Aretha Franklin. Το τραγουδι αυτο εδωσε και τον τιτλο στο αλμπουμ, καθως οπως λεει ο Shirley: "Αισθανθηκα οτι συνοψισε την πραξη εξισορροπησης μεταξυ του Joe και της Beth, το παρε-δωσε, καθως και τα συναισθηματικα σκαμπανεβασματα, το φως και τη σκια, του αλμπουμ."
To "Nutbush City Limits" κυκλοφορησε για πρωτη φορα το 1973, και η Tina Turner θα ειναι σιγουρα περηφανη ακουγοντας την Beth να το αποδιδει με τετοια ενταση, μια ενταση που ομοια της βρισκουμε στην κιθαρα του Joe στο "Miss Lady", ενα τραγουδι του Buddy Miles που πρωτος εκανε γνωστο ο Jimmy Hendrix. Το τραγουδι αυτο ηχογραφηθκε στο τελος μια πολυ κοπιαστικης μερας και η Beth δεν μπορουσε να το βγαλει σωστα ολοκληρο, ωσπου στο τελος και αφου ο λαιμος της ηταν τοσο κουρασμενος, ουρλιαζε τραγουδωντας, και αυτο κρατηθηκε, ηταν μια ευχαριστη εκπληξη για ολους.
Τρια απο τα τραγουδια του αλμπουμ ειναι πιο συγχρονα. Η Hart μας προσφερει μια rocking version του κομματιου “Can’t Let Go,” της Lucinda Williams απο το βραβευμενο με Grammy Αlbum "Car Wheels On A Gravel Road" (1998). Το “Close To My Fire”, ειναι ενα κομματι των Slackwax του 2011, για μενα η κορυφαια στιγμη του αλμπουμ με την μπαντα να το αποδιδει αψογα και τελος το πιο προσφατο κομματι ειναι το "If I Tell You I Love You", απο το αλμπουμ της Melody Gardot "The Absence" (2012). "Η φωνή της και η συνθεση των τραγουδιων της ειναι απιστευτα", λεει η Hart, "Αισθανεται τοσο καλα σαν τραγουδαει αυτο το κομματι, κυλα ακριβως εξω απο τη γλωσσα. Οι στιχοι, η μελωδια, η ατμοσφαιρα ειναι εξαιρετικη". Εδω τα φωνητικα της Hart ειναι soulful, σεξι και jazzy και το σολο του Bonamassa ειναι ενα highlight.

Το αλμπουμ κυκλοφορησε στις 21 Μαϊου.

Tracklist:
 1. Them There Eyes (Billi Holiday)
 2. Close To My Fire (Slackwax)
 3. Nutbush City Limit (Tina Turner)
 4. I Love You More Than You’ll Ever Know (Al Cooper)
 5. Can’t Let Go (Lucinda Williams)
 6. Miss Lady (Buddy Miles)
 7. If I Tell You I Love You (Melody Gardot)
 8. Rhymes (Etta James)
 9. A Sunday Kind Of Love (Etta James)
10. Seesaw (Don Covay / Steve Cropper)
11. Strange Fruit (Abel Meeropol)

Η ειδικη εκδοση θα περιεχει και ενα DVD με 48λεπτο making of και videos από το studio για 3 τραγουδια (Nutbush City Limit, Rhymes, Strange Fruit).




Σχόλια

  1. Φοβερή η δουλειά των Hart & Bonamassa, άλλωστε δεν περίμενα κάτι λιγότερο από αυτούς...
    Να προσθέσω ότι το review που έκανες Music Is Life... ειναι εξαιρετικο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραίο κομμάτι... Αναρωτιέμαι όμως αν ένας αξιοπρεπής δίσκος με διασκευές δικαιολογεί τόσο εξαντλητική παρουσίαση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γεωργία Νταγάκη

LP - Lost On You (2016)

Οι ΑΛΦΑ ΠΕΝΤΕ ετοιμάζονται για ΠΟΛΕΜΟ.!

The National Fanfare of Kadebostany - Walking with a Ghost (2012)

Adrian John Loveridge - 400 Dragons (1981)

The Renegades - Matelot (1965)

Γνωριστε την Ikira Baru...

Ο Σταυρός του Νότου 1979

Madrugada - The Riverbed (1999)

Pete International Airport - Safer With The Wolves (2017)