Joe Strummer (1952-2002)

'Ως τραγουδιστής των Clash από το 1977, ο Joe Strummer στάθηκε η αφορμή για να αλλάξει η ζωή πολλών ανθρώπων μέχρι σήμερα.

Δεν ήταν μόνο η φωνή των Clash, αλλά και ολόκληρης της βρετανικής punk σκηνής. Ένας πολιτικός ακτιβιστής που από την αρχή της καριέρας του μέχρι το θάνατό του παρέμεινε πιστός στις ιδέες του, δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από το δάχτυλό του, εκφράζοντας φωναχτά τις σκέψεις του και που ποτέ δεν δέχτηκε καμία πολιτική ταμπέλα. Αυτός ήταν ο Joe Strummer ο οποίος πριν 11 χρόνια άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικία 50 ετών. Το παρακάτω αφιέρωμα είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής…

Ο John Graham Mellor όπως ήταν το αληθινό του όνομα (το Strummer ήταν παρατσούκλι που του δόθηκε για το παίξιμό του στο Ukulele) γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1952 στην Αγκυρα της Τουρκίας. Η μητέρα του Anna ήταν νοσοκόμα και ο πατέρας του Roland βρετανός διπλωμάτης. Από τα 9 του χρόνια ζούσε με τον μεγαλύτερο αδερφό του μιας και οι γονείς του έφυγαν στην Αφρική. Πέρασε τα σχολικά του χρόνια στο City of London Freemen’s School, για το οποίο έλεγε: “Ημουν μόνος σ’ένα σχολείο που οι ευτραφείς πλούσιοι  έστελναν τα ευτραφή πλούσια παιδιά τους”. Αργότερα άρχισε τις επαφές του με τη μουσική μέσω των Beach Boys (τους οποίους παραδέχεται σαν κύρια του επιρροή), αλλά και διαφόρων μουσικών όπως ο Woody Guthrie.
Η πρώτη του μπάντα ονομαζόταν The 101ers και μαζί τους κατάφερε να κυκλοφορήσει μερικά singles και να δώσει λίγες συναυλίες. Σε μία απ’αυτές (την οποία άνοιγαν οι άγνωστοι τότε Sex Pistols) βρισκόταν και ο Mick Jones ο οποίος προτείνει συνεργασία στον Joe κι έτσι με την προσθήκη των Paul Simonon και Topper Headon ιδρύονται οι Clash. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους  κυκλοφόρησε το 1977 και μαζί με το “Never Mind The Bollocks” των Sex Pistols πυροδότησε ολόκληρο το κίνημα του βρετανικού Punk. Στα επόμενα χρόνια οι Clash εντάξανε στη μουσική τους διάφορα στοιχεία από surf/rockabilly,reggae και κυκλοφόρησαν μια σειρά από εξαιρετικές δουλειές όπως τα “London Calling”, “Sandinista!” και “Combat Rock”, ενώ στιχουργικά παρέμειναν στρατευμένοι, εκφράζοντας τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Οι Clash βέβαια είχαν και τη φήμη των δυνατών ζωντανών εμφανίσεων στις οποίες η ενέργεια ξεχείλιζε. Ιστορική δέ έχει μείνει η εμφάνιση στo Αμβούργο όπου o Strummer παραλίγο να σκοτώσει έναν σαλεμένο από το κοινό χτυπώντας τον με την κιθάρα του. Φυσικά αυτή δεν ήταν η μοναδική φορά που ο Strummer “σόκαρε”, η δεύτερη ήταν 2 χρόνια μετά όταν ο μάναντζερ Bernie Rhodes  πρότεινε στoν Strummer να σκηνοθετήσει την εξαφάνισή του, κάτι που τελικά έκανε στ’αλήθεια.
Η διάλυση των Clash ήρθε το 1985 μετά το απογοητευτικό “Cut the Crap” και η τελευταία τους συναυλία δόθηκε στην Αθήνα την ίδια χρονιά στο φεστιβάλ Rock In Athens (χε χε). Μετά τη διάλυση των Clash, ο Strummer δεν έμεινε άπραγος. Αντίθετα συμμετείχε σε διάφορες ταινιές, είτε ως ηθοποιός (Straight to Hell,Mystery Train) είτε σε soundtrack (Sid and Nancy), ενώ ανέλαβε για λίγο καιρό ραδιοφωνική εκπομπή στο BBC. Επίσης συμμετείχε ως guest σε μπάντες και μουσικούς όπως οι Pogues, Michael Hutchence, Johnny Cash και συνέχισε, αρχικά με τους Latino Rockabilly War και αργότερα με τους Mescaleros.

Ο Strummer πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου του 2002 έπειτα από ανακοπή καρδιάς. Η τελευταία του συναυλιά δόθηκε ένα μήνα πριν στο Acton Town Hall, μία συναυλία συμπαράστασης στους απεργούς πυροσβέστες, λίγο πρίν το τέλος της οποίας ανέβηκε στη σκηνή ο Mick Jones για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια. Λίγο μετά το θάνατό του, η γυναίκα του Lucinda, ίδρυσε στη μνήμη του την οργάνωση Strummerville (η οποία έχει σκοπό την ενίσχυση μουσικών απ’όλο τον κόσμο), ενώ το 2012 στις 21 Αυγούστου (μέρα των γενεθλίων του Strummer) διοργανώθηκε για πρώτη φορά το φεστιβάλ Strummer Of Love. Τα tributes που έγιναν στη μνήμη του είναι αναρίθμητα, με ένα απ’αυτά να είναι η ζωγραφιά που φαίνεται στην εικόνα αλλά και στο videoclip του"Redemption Song" που ακολουθεί τραγουδισμένο από τον ίδιο τον Stummer και τους Mescaleros , η οποία υπήρχε στη Νέα Υόρκη (και σύμφωνα με πηγές που έχω, δυστυχώς καταστράφηκε από μια χούφτα ανεγκέφαλων γκραφιτάδων). Το 2007 κυκλοφόρησε η ταινία “The Future Is Unwritten” σε σκηνοθεσία Julien Temple και μεγάλα ονόματα της μουσικής αλλά και κινηματογράφου όπως οι Bono, Flea, Anthony Kiedis, John Cusack, Johnny Depp ν’αναλύουν την επίδραση του Strummer στη ζωή τους.