Chelsea Wolfe - Birth Of Violence (2019)
...drink my dreams and sell my soul...
Αφήνοντας σιγά-σιγά πίσω μας έναν ακόμα χρόνο θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα από τα άλμπουμ που με εντυπωσίασαν περισσότερο το 2019. Το "Birth Of Violence" της Chelsea Wolfe κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο από την Sargent House.
Η Chelsea πέρα από φωνάρα, είναι εξαιρετική συνθέτρια και ακόμη πιο εξαιρετική μουσικός. Οι δε ατμόσφαιρες που δημιουργεί διέπονται από μια ακαταμάχητη μελαγχολία και ένα πολύ ελκυστικό έρεβος. Με σπασμένα φρένα και με τη δημιουργικότητα στο μάξιμουμ, μας προσφέρει ένα ακόμη folk/dark americana διαμάντι.
Αρμονία, τέχνη, σουρεαλιστικά τοπία, gothic και folk. Η κιθάρα, ακουστική, επιμένει να κινείται σε experimental διαδρομές σε συνδυασμό με τα κύματα από τα πλήκτρα. Η φωνή της, σαγηνευτική και πνευματική, πολύπλοκα σε μιαίνει. Αισιοδοξία και θρήνος. “The Mother Road”, όταν η ανάγκη για αγάπη, έμφυτη, κυριαρχεί σε όλο το album. To “American Darkness” γράφτηκε για ένα όνειρο, βασισμένο σε Tarot, σαν να ερμηνεύει τον χρη…
Αφήνοντας σιγά-σιγά πίσω μας έναν ακόμα χρόνο θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα από τα άλμπουμ που με εντυπωσίασαν περισσότερο το 2019. Το "Birth Of Violence" της Chelsea Wolfe κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο από την Sargent House.
Η Chelsea πέρα από φωνάρα, είναι εξαιρετική συνθέτρια και ακόμη πιο εξαιρετική μουσικός. Οι δε ατμόσφαιρες που δημιουργεί διέπονται από μια ακαταμάχητη μελαγχολία και ένα πολύ ελκυστικό έρεβος. Με σπασμένα φρένα και με τη δημιουργικότητα στο μάξιμουμ, μας προσφέρει ένα ακόμη folk/dark americana διαμάντι.
Αρμονία, τέχνη, σουρεαλιστικά τοπία, gothic και folk. Η κιθάρα, ακουστική, επιμένει να κινείται σε experimental διαδρομές σε συνδυασμό με τα κύματα από τα πλήκτρα. Η φωνή της, σαγηνευτική και πνευματική, πολύπλοκα σε μιαίνει. Αισιοδοξία και θρήνος. “The Mother Road”, όταν η ανάγκη για αγάπη, έμφυτη, κυριαρχεί σε όλο το album. To “American Darkness” γράφτηκε για ένα όνειρο, βασισμένο σε Tarot, σαν να ερμηνεύει τον χρη…
Υπέροχα και τα δυο, αλλά θα δώσω ένα μικρό προβάδισμα στην Eddi Reader για την πιο "jazzy-cabaret" ατμόσφαιρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμεσα σε αυτες τις δυο εκτελεσεις θα προτιμησω και εγω εκεινη της Eddi Reader, Θεωρω ομως οτι καλυτερη ολων ειναι η εκτελεση των Stray Cats, http://youtu.be/Ph1b0Mk1hzo
ΑπάντησηΔιαγραφήGene Pitney – ήταν και στα καλύτερά του τότε. Συμπαθής η Reader, αλλά δεν προσθέτει απολύτως τίποτα στο κομμάτι. Τελικά το θέμα είναι αν σου αρέσει με ανδρική ή γυναικεία φωνή – αν και σε μερικά σημεία η Eddie έχει πιο ανδρική φωνή από τον Gene!
ΑπάντησηΔιαγραφή