Το "The Gargoyles of Vyônes" είναι ένα άλμπουμ του μουσικού καλλιτέχνη Magnum Innominandum, που κυκλοφόρησε την 1η Οκτωβρίου 2025. Το άλμπουμ περιλαμβάνει πέντε κομμάτια μουσικής trip-hop και dungeon synth, εμπνευσμένα από τον κοσμικό τρόμο και τα έργα του Clark Ashton Smith. Ο καλλιτέχνης "Magnum Innominandum" έχει κυκλοφορήσει πολλά άλλα άλμπουμ με παρόμοια θέματα. Η ίδια η φράση "Magnum Innominandum" σημαίνει "Ο Μεγάλος Ανώνυμος" ή "Ο Μεγάλος Ασαφής" στα Λατινικά και συχνά συνδέεται με τον Μύθο του Κθούλου που δημιούργησε ο H.P. Lovecraft, συνήθως ως επίθετο για τη θεότητα Hastur. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί αυτό το όνομα στο πλαίσιο της δημιουργίας μουσικής αυτού του είδους. The Gargoyles of Vyônes by Magnum Innominandum
Το τραγούδι "All, Along the Watchtower γράφτηκε και τραγουδήθηκε από τον Αμερικανό συνθέτη και τραγουδιστή Bob Dylan. Το τραγούδι εμφανίστηκε αρχικά το 1967 στο άλμπουμ John Wesley Harding και έχει συμπεριληφθεί στις περισσότερες συλλογές μα τα hits του Bob Dylan. Τα τελευταία 35 χρόνια, έχει παρουσιαστεί σε όλες σχεδόν τις συναυλίες του, περισσότερο από όλα τα άλλα τραγούδια του...
Τέλος υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές εκδοχές αυτου του τραγουδιου από τον ίδιο απο live αλμπουμ του.
ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
Το τραγούδι "All Along the Watchtower" έχει διασκευαστεί από πολλούς καλλιτέχνες. Η διασκευή όμως που ξεχωρίζει περισσότερο είναι αυτή του Jimi Hendrix που συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο του με τίτλο Electric Ladyland. Αξιοσημείωτο είναι πως η διασκευή αυτή έκανε την εμφάνισή της μόλις 6 μήνες μετά την εμφάνιση του πρωτότυπου, και έγινεένα από τα Top20 single για το 1968καικατατάχθηκε στην47η του Rolling Stone magazine's 500 Greatest Songs of All Time.
Η ΔΙΑΣΚΕΥΗ
Στιχοι
"There must be some kind of way out of here,"
Said the joker to the thief,
"There's too much confusion,
I can't get no relief.
Businessman they drink my wine,
Plowman dig my earth
None will level on the line, nobody offered his word, hey"
"No reason to get excited,"
The thief, he kindly spoke
"There are many here among us
Who feel that life is but a joke
But you and I, we've been through that
And this is not our fate
So let us not talk falsely now, the hour is getting late"
All along the watchtower
Princes kept the view
While all the women came and went
Barefoot servants, too
Outside in the cold distance
A wildcat did growl
Two riders were approaching
And the wind began to howl
Come and take my herb.
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΣΤΑ «ΣΧΟΛΙΑ» ΠΟΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΕΣΕΙΣ
Ανάμεσα σε αυτές τις δυο εκτελέσεις επιλέγω Hendrix, αλλά προσωπικά θεωρώ κορυφαία την ελληνική διασκευή των αδερφών Κατσιμίχα (Ο Παλιάτσος Κι Ο Ληστής)...
Φυσικα κατα τα δικα μου μουσικα γουστα ο συνονοματος ο Χεντριξ το κομματι το "Απογειωνει", βεβαια υπαρχει και μια εκτελεση σε λαιβ απο την συναυλια του Bob το 1993 το The 30th Anniversary Concert Celebration , οπου το κομματι το τραγουδαει ο Neil Young, και φυσικα τον συνοδευουν μουσικα πολλα γνωστα ονοματα, και ειναι πολυ καλη εκτελεση. Δυστυχως δεν υπαρχει σε Youtube να σας δωσω λινκ για να το ακουσεται.
Αν και γνωρίζω ότι ο Σαββόπουλος ήταν αυτός που το διασκεύσασε πρώτος στα Ελληνικά, εννοώ τους Κατσιμίχες. Δεν είμαι φαν του Σαββόπουλου (εκτός από τους πρώτους του δίσκους)και δε μου άρεσε ποτέ η φωνή του...
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
...ένα μουσικό ταξίδι γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo... Το dark ambient project, trajedesaliva (Mon Ninguén & unavena) από τη Γαλικία της Ισπανίας, συνεργάζεται με τον γεννημένο στη Μαδρίτη τραγουδιστή και πιανίστα Maud the Moth (Amaya López-Carromero) για να δημιουργήσει ένα soundtrack για το έργο του Remedios Varo. Το soundtrack έχει το τίτλο "Bordando el manto terrestre" (Κεντώντας τον μανδύα της Γης) και είναι ένα μουσικό ταξίδι dark ambient/drone/gothic synth με μια πινελιά νεοκλασικού και αιθέριου και περιστρέφεται γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo, ενός ζωγράφου που γεννήθηκε στην Ισπανία το 1908 και έζησε εξόριστος στο Μεξικό μέχρι τον θάνατό του το 1963. Χρησιμοποιώντας αναλογικά συνθεσάιζερ, ένα οπλοστάσιο ακουστικών οργάνων και πολύπλευρων φωνών, οι μουσικοί των δύο αyτών project φέρνουν αντίστοιχες ιδιοσυγκρασίες στην παλέτα, δημιουργώντας ένα soundtrack γεμάτο ...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
“wasted feelings, broken meanings… a place to hide the tears we cry” Το “Memento Mori” αποτελεί το 15ο studio album των Depeche Mode και το 1ο τους χωρίς τον Andrew “Fletch” Fletcher, ο οποίος απεβίωσε το 2022. Σε παραγωγή του James Ford, με επιπλέον παραγωγή της Marta Salogni, η δισκογραφική αυτή δουλειά δημιουργήθηκε στα πρώτα στάδια της πανδημίας, έχοντας ως αποτέλεσμα πολλές ιστορίες των τραγουδιών να αντλούν έμπνευση από εκείνη την περίοδο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το τίτλο του άλμπουμ καθώς "memento mori" είναι ένα καλλιτεχνικό ή συμβολικό τροπάριο που λειτουργεί ως υπενθύμιση του αναπόφευκτου του θανάτου. Η έννοια έχει τις ρίζες της στους φιλοσόφους της κλασικής αρχαιότητας και του Χριστιανισμού και εμφανίστηκε στην ταφική τέχνη και αρχιτεκτονική από τη μεσαιωνική περίοδο και μετά. Στα 12 νέα tracks θα ακούσουμε διαφορετικούς ήχους και διαθέσεις, με θέματα όπως παράνοια, ψύχωση, κάθαρση και χαρά. Είχε προηγηθεί το single "Ghosts Again" για το οποίο πρ...
Νομιζω πως ο Hendrix εδωσε στο κομματι μια σκληροτητα, μια αγριαδα που του ταιριαζει καλυτερα, Jimmy Hendrix λοιπον...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν μπορώ να αποφασίσω πιο μου αρέσει περισσότερο.. Το καθένα μου αρέσει για άλλους λόγους, οπότε μάλλον για ισοπαλία το βλέπω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάμεσα σε αυτές τις δυο εκτελέσεις επιλέγω Hendrix, αλλά προσωπικά θεωρώ κορυφαία την ελληνική διασκευή των αδερφών Κατσιμίχα (Ο Παλιάτσος Κι Ο Ληστής)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα κατα τα δικα μου μουσικα γουστα ο συνονοματος ο Χεντριξ το κομματι το "Απογειωνει", βεβαια υπαρχει και μια εκτελεση σε λαιβ απο την συναυλια του Bob το 1993 το The 30th Anniversary Concert Celebration , οπου το κομματι το τραγουδαει ο Neil Young, και φυσικα τον συνοδευουν μουσικα πολλα γνωστα ονοματα, και ειναι πολυ καλη εκτελεση. Δυστυχως δεν υπαρχει σε Youtube να σας δωσω λινκ για να το ακουσεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε Αγαπη
JimAfrica
Οντως ειαι εξαιρετικη και αυτη η εκτελεση Τζιμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήHendrix με χίλια! Όσο για τους Κατσιμίχες;!; Μήπως εννοείτε την πρώτη (και σχεδόν ίδια) διασκευή του Σαββόπουλου καμιά εικοσαριά χρόνια νωρίτερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και γνωρίζω ότι ο Σαββόπουλος ήταν αυτός που το διασκεύσασε πρώτος στα Ελληνικά, εννοώ τους Κατσιμίχες. Δεν είμαι φαν του Σαββόπουλου (εκτός από τους πρώτους του δίσκους)και δε μου άρεσε ποτέ η φωνή του...
Διαγραφή