Λέσχη Γονεοκτόνων του Ambroche Bierce
Η πρώτη metal μουσική θεατρική παράσταση...!!!
Η «Λέσχη Γονεοκτόνων», η αμφιλεγόμενη και καυστική συλλογή διηγημάτων του Ambrose Bierce (1842-1913) παρουσιάζεται δραματοποιημένη για πρώτη φορά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε συνεργασία με το Σπίτι της Κύπρου, για τρεις μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Ανδρέου.
Οι Okwaho, ζωντανά επί σκηνής, επενδύουν το αλλόκοτα υπέροχο κείμενο με doom sludge metal μουσική σε πρωτότυπη σύνθεση.
Ο “Bitter Bierce” ανεβαίνει στη σκηνή
O πικρός Bierce. Έτσι αποκαλούσαν τον Ambrose Bierce, πρωτοπόρο του horror fiction και του αμερικανικού weird, ο οποίος έμεινε στη λογοτεχνική ιστορία ως ένας από τους πατεράδες του ψυχολογικού θρίλερ. Γράφει ιστορίες βίαιης σάτιρας σε μια πρόζα ξηρή και με μεγάλες δόσεις μαύρου χιούμορ. Το Nothing matters του ταιριάζει γάντι.
Η παράσταση είναι μια σπονδυλωτή ανατομία της βίας. Μια cult, γκροτέσκα, βιτριολική, παρανοϊκή, αλλά στέρεα αλλόκοτη μαύρη αλληγορία για το τι μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο κακό (και σ…
Η «Λέσχη Γονεοκτόνων», η αμφιλεγόμενη και καυστική συλλογή διηγημάτων του Ambrose Bierce (1842-1913) παρουσιάζεται δραματοποιημένη για πρώτη φορά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε συνεργασία με το Σπίτι της Κύπρου, για τρεις μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Ανδρέου.
Οι Okwaho, ζωντανά επί σκηνής, επενδύουν το αλλόκοτα υπέροχο κείμενο με doom sludge metal μουσική σε πρωτότυπη σύνθεση.
Ο “Bitter Bierce” ανεβαίνει στη σκηνή
O πικρός Bierce. Έτσι αποκαλούσαν τον Ambrose Bierce, πρωτοπόρο του horror fiction και του αμερικανικού weird, ο οποίος έμεινε στη λογοτεχνική ιστορία ως ένας από τους πατεράδες του ψυχολογικού θρίλερ. Γράφει ιστορίες βίαιης σάτιρας σε μια πρόζα ξηρή και με μεγάλες δόσεις μαύρου χιούμορ. Το Nothing matters του ταιριάζει γάντι.
Η παράσταση είναι μια σπονδυλωτή ανατομία της βίας. Μια cult, γκροτέσκα, βιτριολική, παρανοϊκή, αλλά στέρεα αλλόκοτη μαύρη αλληγορία για το τι μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο κακό (και σ…
πολυ ωραιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις επέστρεψα από τη συναυλία της Μόνικα στο Ηρώδειο και έχοντας ακούσει το δίσκο ήξερα περίπου τι να περιμένω, αυτό όμως που είδα και άκουσα ξεπέρασε το αναμενόμενο...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ 'αρχήν ήταν όλοι εκεί, ο κόσμος που την αγαπάει και την εμπιστεύεται (sold out), οι μουσικοί που μαζί ηχογράφησαν το νέο της άλμπουμ και φυσικά η ίδια, φρέσκια και με απίστευτη ενέργεια (Ανέβηκε δυο φορές μέχρι το πάνω διάζωμα του θεάτρου, έγινε ένα με το κόσμο και τραγούδησε από ψηλά χαζεύοντας τους μουσικούς).
Η βραδιά είχε ρυθμό, φως και κέφι που πρόσφεραν τα τραγούδια του νέου της δίσκου, ενώ τα παλιά της ακούστηκαν σαν να γράφτηκαν ξανά, ολόφρεσκα. (Avatar, Baby, Over the Hill, Not Enough, Bloody Sth, Misery loves company).
Η έκπληξη της βραδιάς ήταν όταν τραγούδησε μόνη της το "φύγε λοιπόν, μη στέκεσαι" και ας μπέρδεψε λίγο τα λογία...!!!
Έφυγα από το Ηρώδειο "γεμάτος" μουσική, για τη μπάντα δεν υπάρχουν λόγια, funk, groovy μέχρι και surf κιθάρες ακούστηκαν, respect στον Nick Movshon (τεράστιος μπασίστας), όσο για την Μόνικα... ναι, τόλμησε και τα κατάφερε, γιατί οι ικανοί κερδίζουν τα φτερά τους με το σπαθί τους...!!!