Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη
Στα τέσσερα πρώτα άλμπουμ τους, τα περισσότερα συγκροτήματα συμβαδίζουν με το εγχειρίδιο του Βάγκνερ που έχει συνταχθεί σύμφωνα με το Δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν: γέννηση, κατάκτηση, πόλεμος, καταστροφή. Συνήθως τα δίνουν όλα στον πρώτο τους δίσκο, συνεχίζουν ακάθεκτα στο δεύτερο, ξεκινούν από το μηδέν στην τρίτη προσπάθεια – συχνά σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια - και τα παίζουν όλα για όλα στο τέταρτο άλμπουμ, για ένα θλιβερό επιτάφιο ή για ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή στη Βαλχάλα. Οι Cheveu, ένα γαλλικό garage punk συγκρότημα που σχηματίστηκε το 2003, έφτασαν στο τρίτο τους άλμπουμ και μιας και τα έκαναν μαντάρα στα δυο πρώτα τους βήματα, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι επιστρέφουν με υπερβολική ταχύτητα σε έναν επαρχιακό δρόμο εγκλωβισμένοι σε ένα στραπατσαρισμένο φλεγόμενο βαν, με το BUM, την πιο καταπληκτική δουλειά τους μέχρι σήμερα.
Μετά από μια σύντομη εισαγωγή (το υποσχόμενο, αλλά ατελές “Cheveu”), το παριζιάνικο τρίο εξερράγη στο πρόσωπο του κόσμου με το δεύτερο άλμπουμ τους, το “1000”, ένα δίσκο που ρίχτηκε στις βαριεστημένες μάζες εν πλήρη κουρελιασμένη δόξα. Οι Cheveu έρχονται το 2014 με βαριά καρδιά και κόκκινα μάτια, ακριβώς σαν εκείνα τα ανθρώπινα ναυάγια, τα τυφλωμένα από τα φώτα την ώρα του κλεισίματος των μαγαζιών, με τη μιζέρια τους, το ταλαιπωρημένο δέρμα και τα ανεπίτευκτα σχέδια τους αποκεκαλυμμένα πριν έρθει η αυγή.
Οι Cheveu έχτισαν το τρίτο τους άλμπουμ από τις στάχτες αυτών των ανίερων ωρών, γύρω από το μεγαλοπρεπές “Polonia” ένα κομμάτι στο οποίο ο David Lemoine παραθέτει ένα απόσπασμα από το Buffet Froid (comedy-crime ταινία με το Ζεράρ Ντεπαρτιέ - 1979) του Bertrand Blier (Γάλλος σεναριογράφος και σκηνοθέτης), με την έκφραση ενός ανθρώπου που ενδυναμώνεται από το γεγονός ότι μόλις λέρωσε τα εσώρουχα του, ενώ οι Etienne Nicolas και Olivier Demeaux ξετυλίγουν αργά το εκστατικό σκηνικό ενός θεολογικού western. Το τραγούδι είναι όμορφο, τραγελαφικό, σπαραξικάρδιο, σα σκηνή από το Malpertuis (γοτθική ιστορία τρόμου - 1943) του Jean Ray, υποστηριζόμενο από μια πένθιμη χορωδία αποτελούμενη από άγγελο-μάγισσες, και είναι σίγουρα ένα από τα πιο καταπληκτικά πράγματα που θα ακούσουμε φέτος.
Το BUM, όπως και το “Polonia”, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, μια οδύσσεια οριοθετημένη από τους τοίχους μιας παλιάς έπαυλης, γεμάτη με μπαρόκ κεντήματα και παραγεμισμένες καρέκλες, τέλειο ακουστικό ταίρι για τους πίνακες του Ρουσσώ, αυθεντία του εξωτικού - ο οποίος παραδόξως δεν βγήκε ποτέ εκτός Γαλλίας. Ο τρίτος δίσκος των Cheveu είναι γεμάτος υπερβάσεις και υπερβολές, αλλά επίσης είναι πολύ πιο ευανάγνωστος και αποτελεσματικός σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους (βλέπε “Juan In A Million” ή ή το σίγουρο χιτ “Albinos” ), ακόμα και παραδοσιακός κάποιες φορές (το “Pirate Bay” φαίνεται να είναι το πρώτο τους τραγούδι που οι κιθάρες ακούγονται σαν κιθάρες) . Αυτή τη φορά η μπάντα επέλεξε ένα πολύ περισσότερο βασισμένο στο live, οργανικό και με προσεγμένη παραγωγή ήχο, αντικαθιστώντας την ακαταστασία και τη θολούρα του “1000” με παλλόμενα όργανα (παιγμένα από τον Xavier Klaine και ηχογραφημένα στην εκκλησία Saint Merri ) και Wall Of Sound [τεχνική ηχογράφησης που ανέπτυξε ο Phil Spector κατά την οποία παίζουν πολλοί το ίδιο μουσικό μέρος, ηχογραφημένο σε θάλαμο με ηχώ] χορωδίες , τις οποίες ανέλαβε η Maya Dunietez στο Τελ Αβίβ.
Το αποτέλεσμα: δέκα κομμάτια πιο στεγνά και αιχμηρά απ’ όσα είχαν κάνει οι Cheveu μέχρι τώρα, σίγουρα έξω από τα συνηθισμένα, αλλά κομψά επιτηδευμένα και εμποτισμένα με μια αναλλοίωτη ευφυΐα. Το άλμπουμ κλείνει με το θεαματικό “Johnny Hurry Up” ένα φανταστικό κομμάτι το οποίο τιμά τους Wall Of Voodoo (Αμερικανικό New Wave group), τους “Χ” (Αμερικανικό punk group), αλλά και τον François de Roubaix (Γάλλος συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής), και στέφει τους Cheveu αφέντες ενός νέου κόσμου όπου η αγάπη καίει πάνω από σωρούς σαπισμένου κρέατος και ακαθαρσιών.
Αφού ευχαριστήσω θερμά την Catherine Psy για την πολύτιμη βοήθειά της στο κείμενο που μόλις διαβάσατε, σας παρουσιάζω το μόνο clip που έχει ως σήμερα ανέβει στο net από το νέο άλμπουμ των Cheveu.
Περισσότερα γιά το το άλμπουμ BUM των Cheveu θα βρείτε στο link που ακολουθεί:
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκο
Οι Madrugada ήταν ένα Νορβηγικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην πόλη Stokmarknes το 1992. Το συγκρότημα αρχικά αποτελούνταν από τα μέλη Σίβερτ Χόιεμ (φωνητικά), Ρόμπερτ Μπούρας (κιθάρα) και Frode Jacobsen (μπάσο). Οι Madrugada ήταν γνωστοί για τον χαρακτηριστικό νωχελικό και ελαφρά μελαγχολικό τους ήχο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου