Translate this page

Editor's Choise

Magnum Innominandum - The Gargoyles of Vyônes (2025)

Εικόνα
Το "The Gargoyles of Vyônes" είναι ένα άλμπουμ του μουσικού καλλιτέχνη Magnum Innominandum, που κυκλοφόρησε την 1η Οκτωβρίου 2025. Το άλμπουμ περιλαμβάνει πέντε κομμάτια μουσικής trip-hop και dungeon synth, εμπνευσμένα από τον κοσμικό τρόμο και τα έργα του Clark Ashton Smith. Ο καλλιτέχνης "Magnum Innominandum" έχει κυκλοφορήσει πολλά άλλα άλμπουμ με παρόμοια θέματα. Η ίδια η φράση "Magnum Innominandum" σημαίνει "Ο Μεγάλος Ανώνυμος" ή "Ο Μεγάλος Ασαφής" στα Λατινικά και συχνά συνδέεται με τον Μύθο του Κθούλου που δημιούργησε ο H.P. Lovecraft, συνήθως ως επίθετο για τη θεότητα Hastur. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί αυτό το όνομα στο πλαίσιο της δημιουργίας μουσικής αυτού του είδους.   The Gargoyles of Vyônes by Magnum Innominandum

Daughn Gibson - Me Moan (2013)


Ο Daughn Gibson γεννήθηκε ως Josh Martin πριν 32 χρόνια στο Καρλάιλ της Πενσιλβάνια. Δούλεψε ως νταλικέρης, υπάλληλος σε ερωτικό βιβλιοπωλείο, μηχανικός συνεργείου εξωτερικών μεταδόσεων, αποθηκάριος, ηχολήπτης σε μπαρ της Φιλαδέλφειας και ντράμερ στα πανάγνωστα μεταλοπανκοειδή γκρουπ Nokturnal Acid και Natal Cream, και στους σχετικά γνωστότερους Pearls And Brass.


Και κάπου εκεί βρήκε τον δρόμο του. Το 2012 μπήκε στο στούντιο και ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ All Hell, ξαφνιάζοντας τους πάντες (δηλαδή… τους ελάχιστους που το άκουσαν, δεδομένου ότι δεν είχε και καμία ιδιαίτερη προώθηση!). Ένα συνονθύλευμα από στοιχεία country και Americana περασμένα στο μπλέντερ μαζί με μια γερή δόση techno-dub, κι από πάνω μια φωνή ανάμεσα σε Scott Walker και Johnny Cash να αφηγείται μαστόρικα ιστορίες για όνειρα, διαψεύσεις, σχέσεις και μοναξιά από την πιο σκοτεινή πλευρά της Αμερικής. Αυθεντικό, τίμιο και με μπόλικο μπλακ χιούμορ.

Το φετινό του άλμπουμ Me Moan προχωράει τα πράγματα λίγο παραπέρα. Οι θεματικοί του άξονες παραμένουν λίγο-πολύ οι ίδιοι, αλλά η ηχητική του παλέτα εμφανίζεται εμπλουτισμένη και ακόμη πιο παράδοξη, αναμιγνύοντας με επιτυχία διαφορετικά στυλ και επιρροές συχνά ακόμη και μέσα στο ίδιο κομμάτι, κάνοντας την εξέλιξή του απρόσμενη. Την παραγωγή έχει κάνει ο ίδιος μαζί με τον Benjamin Balcom, ενώ παίζει και διάφορα όργανα (και το αγαπημένο του κομπιούτερ!), με μοναδικούς εξωτερικούς συμμετέχοντες τους κιθαρίστες John Baizley και Jim Elkington.

Ειλικρινά δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κομμάτια, αλλά για λόγους blog-ικής δεοντολογίας θα αναφέρω ως καλύτερα τα “Mad Ocean”, “The Pisgee Nest”, “You Don’t Fade”, “The Sound Of Law”, “Kissin On The Blacktop”, “Franco”, και “Into The Sea”.

Country electronica;!; Σας προκαλώ να ξεπεράσετε τη στείρα περιγραφή της ετικέτας και να ανακαλύψετε έναν από τους πιο περιπετειώδεις δίσκους της χρονιάς.


DAUGHN GIBSON - KISSIN ON THE BLACKTOP



Σχόλια

  1. Δεν έχω προλάβει ακόμα να ακούσω το άλμπουμ, μάλλον αύριο θα γίνει αυτό, η πρώτη εντύπωση πάντως από το κομμάτι που άκουσα εδώ ήταν θυαμάσια...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ενδιαφέρον Άλεξ! Βρήκα το άλμπουμ, σπεύδω να το ακούσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χμχμχμχμχχ ο "τυπάς" εχε ενδιαφερον απο την στιγμη που ακουσα το κομματι στο γιουτιουμπι παναλεξ, παω και εγω να βρω τον δισκο . νασε καλα Αλεξ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γεωργία Νταγάκη

Οι ΑΛΦΑ ΠΕΝΤΕ ετοιμάζονται για ΠΟΛΕΜΟ.!

LP - Lost On You (2016)

Kate Pierson - Radios and Rainbows - new album (2024)

The National Fanfare of Kadebostany - Walking with a Ghost (2012)

Adrian John Loveridge - 400 Dragons (1981)

Maud the moth + trajedesaliva - Bordando el manto terrestre (2023)

IOTA PHI - MAZI (new single, 2024)

The Renegades - Matelot (1965)

Depeche Mode - Memento Mori (2023)