Το Act III: This City Made Us είναι το τρίτο άλμπουμ (concept / rock opera) του συγκροτήματος The Protomen. Είναι συνέχεια των δύο προηγούμενων “Act” άλμπουμ που έχουν αφήγημα βασισμένο χαλαρά στην ιστορία του βιντεοπαιχνιδιού Mega Man, αλλά με ισχυρή δόση δυστοπίας, θεατρικής αφήγησης και ροκ / 80s αισθητικής. Η κυκλοφορία ξεκίνησε στις 3 Οκτωβρίου 2025 με τις δύο πρώτες διαθέσιμες μουσικές συνθέσεις. Ο πλήρης δίσκος έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 9 Ιανουαρίου 2026. Σύμφωνα με τη στρατηγική που έχει ανακοινωθεί, τα υπόλοιπα κομμάτια θα κυκλοφορούν κάθε εβδομάδα ή με κανονικό ρυθμό, πριν από την τελική κυκλοφορία. Οι δύο πρώτες κυκλοφορίες του άλμπουμ είναι τα κομμάτια “The Calm” και “Hold Back The Night”. Έχουν επίσης ήδη κυκλοφορήσει τα τραγούδια “This City Made Us” και “Hold Back The Night” ως single 10″ βινύλιο που περιλαμβάνει ψηφιακή λήψη των tracks. Η αφήγηση αναμένεται να συνεχίσει ή να ολοκληρώσει τη “ιστορία” των Act I / II, εξερευνώντας το πώς οι ήρωες,...
Ο Mark Sandman γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1952 σε μιά εβραική αμερικανική οικογένεια στο Νιούτον της Μασαχουσέτης. Εκεί μεγάλωσε και σπούδασε ζώντας με τους γονείς του και τα δυό αδέλφια του. Απέκτησε πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες απο το UMass Boston και εργότερα πέρασε ένα διάστημα ζώντας σε αλιευτικό σκάφος, ώπου δούλευαν οι γονείς του έξω από την πολιτεία της Ουάσινγκτον. Δύσκολα όμως βρίσκουμε άλλες πληροφορίες για τη προσωπική του ζωή και το παρελθόν του μιας και φρόντισε τα προσωπικά του να μείνουν "προσωπικα". Πολλές φορές δε, θύμωσε με δημοσιογράφους που προσπάθησαν σε συνεντεύξεις του να μάθουν κάτι για τη προσωπική του ζωή κάνοντας ανάλογες ερωτήσεις.
Δύο τραγικά γεγονότα σημάδεψαν τη ζωή του Sandman και επηρέασαν τη μουσική του: Τον λήστεψαν και τον μαχαίρωσαν στο στηθος κατα τη διάρκεια μιας ληστείας στην καμπίνα του και τα δυό του αδέλφια έχασαν τη ζωή τους, γεγονότα πού αργότερα θα εξιστορήσει στο τραγούδι "No Reason", κάτι που κάνει πολλούς να θεωρούν πως τα τραγούδια του είναι αυτοβιογραφικά.
Στις 3 Ιουλίου του 1999, ο Mark Sandman, κατέρρευσε στη σκηνή του Giardini del Principe στην πόλη Palestrina της Ιταλίας. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος. Οι γιατροί διέγνωσαν καρδιακή προσβολή. Ήταν 46 ετών.
Εννέα χρόνια πριν ο Mark Sandman είχε δημιουργήσει στη Βοστόνη, τους Morphine μια τριμελή μπάντα που συνήθιζε να εμφανίζεται σε μικρά γωνιακά μπαρ και σε loft πάρτι. Βετεράνος της βοστονέζικης underground σκηνής, με συμμετοχές σε διάφορα σχήματα, όπως τους Treat Her Right, the Hypnosonics, the Pale Brothers και Supergroup, ο Sandman έμελλε να αφήσει παρέα με τα υπόλοιπα μέλη των Morphine μια ανεξίτηλη πινελιά στο χάρτη της σύγχρονης εναλλακτικής μουσικής.
Η αναπάντεχη επιλογή τους να μην χρησιμοποιούν σχεδόν καθόλου κιθάρα, αρκούσε θα έλεγε κανείς για να υποκινηθεί η περιέργεια του κοινού. Δεν ήταν όμως μονάχα αυτό: το βαρύτονο σαξόφωνο από τον Dana Colley, τα τύμπανα από τον Jerome Deupree αρχικά και στη συνέχεια από τον Billy Conway, τα φωνητικά και το δίχορδο μπάσο από τον Mark Sandman, εγκαινίασαν ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό μουσικό στυλ που ο Sandman ονόμαζε Low Rock και οι κριτικοί Beat Noir.
Στις συνθέσεις των Morphine, συναντούμε στοιχεία blues, rock'n'roll και jazz, ενώ στους στίχους υπάρχει έντονη η beat διάθεση, η οποία άλλοτε καταγράφει με κυνισμό την καθημερινότητα και άλλοτε την περιβάλει με υπόγειο ασίγαστο πάθος.
Η μπάντα έκανε το ντεμπούτο της το 1991 στην εταιρία Rykodisc, με το άλμπουμ Good, το οποίο έλαβε θετικές κριτικές και δημιούργησε ένα σχετικά μικρό αλλά φανατικό κοινό. Το 1993 το Cure for Pain πουλά 300 χιλιάδες αντίτυπα, γεγονός που ωθεί τους Morphine στη πρώτη τους παγκόσμια περιοδεία.. Είναι χαρακτηριστικό πως στις συναυλίες τους ακολουθούσαν αυτόνομη πορεία, παίζοντας 2-3 συνεχόμενες βραδιές σε μεγάλες πόλεις, ενώ δεν συμμετείχαν ποτέ ως support σε «μεγαλύτερα» ονόματα.
Το 1996 «εισβάλουν» στα σαλόνια της Dreamworks Records διαψεύδοντας όμως τις προθέσεις που έχει μια μεγάλη δισκογραφική εταιρία. Το Like Swimming παρά τις διθυραμβικές κριτικές δεν τους καθιστά σε καμιά περίπτωση mainstream μπάντα με καθολική αποδοχή. Ουσιαστικά παραμένουν εκεί από όπου ξεκίνησαν, αφοσιωμένοι σε ένα κοινό που δεν θα πάψει ποτέ να αναφέρει το όνομα τους, όταν μιλά για εξαιρετικούς μουσικούς.
Πριν από τον πρόωρο θάνατό του είχε προλάβει να ολοκληρώσει στο οικιακό στούντιο του Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης την παραγωγή του πέμπτου στούντιο άλμπουμ των Morphine, που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2000 με τίτλο "The Night". Ο Sandman όμως δηλώνει απών και το κεφάλαιο Morphine κλείνει απρόσμενα, αλλά όχι οριστικά.
Το 2001 οι Dana Colley και Billy Conway πραγματοποιούν συναυλίες ανά τον κόσμο με το όνομα Orchestra Morphine. Γιορτάζουν τη μουσική της μπάντας και ενισχύουν οικονομικά το Mark Sandman Music Education Fund. Στη πορεία συναντούν την τραγουδίστρια και κιθαρίστρια Laurie Sargent, και συγκροτούν τους Twinemen.
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ Studio albums
1992 - Good
1993 - Cure For Pain
1995 - Yes
1997 - Like Swimming
2000 - The Night
Compilations & Performances
1995 - Opium
1997 - B-Sides & Otherwise
2000 - Morphine Bootleg Detroit (Live)
2003 - The Best of Morphine - 1992-1995
2004 - Sandbox (Mark Sandman)
2009 - At Your Service
Side Projects
1988 - Treat Her Right (Treat Her Right)
1989 - Tied To The Tracks (Treat Her Right)
1991 - What's Good for You (Treat Her Right)
1998 - The Anthology 1985-1990 (Treat Her Right)
2000 - Live on Tour (Orchestra Morphine)
2000 - Stopline (Bourbon Princess)
2002 - Twinemen (Twinemen)
2003 - Black Feather Wings (Bourbon Princess)
2003 - Live Chicago 02.02.03 (Twinemen)
2004 - Sideshow (Twinemen)
2005 - Dark of Days (Bourbon Princess)
2007 - Twinetime (Twinemen)
2008 - Happiness (A.K.A.C.O.D.)
Το τραγούδι που σας παρουσιάζω εδώ είναι το "You Look Like Rain" από το debut album των Morphine, με τίτλο "Good" που κυκλοφόρησε το 1992.
Μέχρι τώρα είχα ακούσει μόνο το The Night του 2000. Το You Look Like Rain που άκουσα εδώ και 2-3 μέρες με κάνει να θέλω να αποκτήσω όλη τη δισκογραφία τους...!!!
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
...ένα μουσικό ταξίδι γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo... Το dark ambient project, trajedesaliva (Mon Ninguén & unavena) από τη Γαλικία της Ισπανίας, συνεργάζεται με τον γεννημένο στη Μαδρίτη τραγουδιστή και πιανίστα Maud the Moth (Amaya López-Carromero) για να δημιουργήσει ένα soundtrack για το έργο του Remedios Varo. Το soundtrack έχει το τίτλο "Bordando el manto terrestre" (Κεντώντας τον μανδύα της Γης) και είναι ένα μουσικό ταξίδι dark ambient/drone/gothic synth με μια πινελιά νεοκλασικού και αιθέριου και περιστρέφεται γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo, ενός ζωγράφου που γεννήθηκε στην Ισπανία το 1908 και έζησε εξόριστος στο Μεξικό μέχρι τον θάνατό του το 1963. Χρησιμοποιώντας αναλογικά συνθεσάιζερ, ένα οπλοστάσιο ακουστικών οργάνων και πολύπλευρων φωνών, οι μουσικοί των δύο αyτών project φέρνουν αντίστοιχες ιδιοσυγκρασίες στην παλέτα, δημιουργώντας ένα soundtrack γεμάτο ...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
“wasted feelings, broken meanings… a place to hide the tears we cry” Το “Memento Mori” αποτελεί το 15ο studio album των Depeche Mode και το 1ο τους χωρίς τον Andrew “Fletch” Fletcher, ο οποίος απεβίωσε το 2022. Σε παραγωγή του James Ford, με επιπλέον παραγωγή της Marta Salogni, η δισκογραφική αυτή δουλειά δημιουργήθηκε στα πρώτα στάδια της πανδημίας, έχοντας ως αποτέλεσμα πολλές ιστορίες των τραγουδιών να αντλούν έμπνευση από εκείνη την περίοδο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το τίτλο του άλμπουμ καθώς "memento mori" είναι ένα καλλιτεχνικό ή συμβολικό τροπάριο που λειτουργεί ως υπενθύμιση του αναπόφευκτου του θανάτου. Η έννοια έχει τις ρίζες της στους φιλοσόφους της κλασικής αρχαιότητας και του Χριστιανισμού και εμφανίστηκε στην ταφική τέχνη και αρχιτεκτονική από τη μεσαιωνική περίοδο και μετά. Στα 12 νέα tracks θα ακούσουμε διαφορετικούς ήχους και διαθέσεις, με θέματα όπως παράνοια, ψύχωση, κάθαρση και χαρά. Είχε προηγηθεί το single "Ghosts Again" για το οποίο πρ...
Μέχρι τώρα είχα ακούσει μόνο το The Night του 2000. Το You Look Like Rain που άκουσα εδώ και 2-3 μέρες με κάνει να θέλω να αποκτήσω όλη τη δισκογραφία τους...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή