...ένα μουσικό ταξίδι γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo... Το dark ambient project, trajedesaliva (Mon Ninguén & unavena) από τη Γαλικία της Ισπανίας, συνεργάζεται με τον γεννημένο στη Μαδρίτη τραγουδιστή και πιανίστα Maud the Moth (Amaya López-Carromero) για να δημιουργήσει ένα soundtrack για το έργο του Remedios Varo. Το soundtrack έχει το τίτλο "Bordando el manto terrestre" (Κεντώντας τον μανδύα της Γης) και είναι ένα μουσικό ταξίδι dark ambient/drone/gothic synth με μια πινελιά νεοκλασικού και αιθέριου και περιστρέφεται γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo, ενός ζωγράφου που γεννήθηκε στην Ισπανία το 1908 και έζησε εξόριστος στο Μεξικό μέχρι τον θάνατό του το 1963. Χρησιμοποιώντας αναλογικά συνθεσάιζερ, ένα οπλοστάσιο ακουστικών οργάνων και πολύπλευρων φωνών, οι μουσικοί των δύο αyτών project φέρνουν αντίστοιχες ιδιοσυγκρασίες στην παλέτα, δημιουργώντας ένα soundtrack γεμάτο συμβ
Η πρώτη metal μουσική θεατρική παράσταση...!!! Η «Λέσχη Γονεοκτόνων», η αμφιλεγόμενη και καυστική συλλογή διηγημάτων του Ambrose Bierce (1842-1913) παρουσιάζεται δραματοποιημένη για πρώτη φορά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε συνεργασία με το Σπίτι της Κύπρου, για τρεις μόνο παραστάσεις, σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Ανδρέου.
Οι Okwaho, ζωντανά επί σκηνής, επενδύουν το αλλόκοτα υπέροχο κείμενο με doom sludge metal μουσική σε πρωτότυπη σύνθεση.
Ο “Bitter Bierce” ανεβαίνει στη σκηνή
O πικρός Bierce. Έτσι αποκαλούσαν τον Ambrose Bierce, πρωτοπόρο του horror fiction και του αμερικανικού weird, ο οποίος έμεινε στη λογοτεχνική ιστορία ως ένας από τους πατεράδες του ψυχολογικού θρίλερ. Γράφει ιστορίες βίαιης σάτιρας σε μια πρόζα ξηρή και με μεγάλες δόσεις μαύρου χιούμορ. Το Nothing matters του ταιριάζει γάντι.
Η παράσταση είναι μια σπονδυλωτή ανατομία της βίας. Μια cult, γκροτέσκα, βιτριολική, παρανοϊκή, αλλά στέρεα αλλόκοτη μαύρη αλληγορία για το τι μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο κακό (και στο ακόμα χειρότερο). Το έργο αποτελείται από τέσσερις ιστορίες, μέσα από τις οποίες οι ήρωες αφηγούνται με ωμότητα, παγερή ειρωνεία, και αυτοκυριαρχία, πώς σκότωσαν γονείς και λοιπούς συγγενείς, κάτω από συνθήκες ιδιαζόντως ειδεχθείς.
Η Γεωργία Ανδρέου επιδιώκει να ενορχηστρώσει τον κυνισμό. Να βυθιστεί, μαζί με τους αντι-ήρωες στο υποσυνείδητο του καθενός και να ερευνήσει όχι γιατί ο Bierce έγραψε ένα τέτοιο έργο, αλλά με ποιο τρόπο οι άνθρωποι εξακολουθούμε να συνδεόμαστε με αυτό.
Η «Λέσχη Γονεοκτόνων» είναι μια κραυγή αφύπνισης γιατί αυτό που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας δεν είναι παρά το αποτέλεσμα αυτού που έχει ήδη καλλιεργηθεί, αυτού που η κοινωνία έχει επιτρέψει να δημιουργηθεί.
Οι σκοτεινές μελωδίες και οι οργισμένες νότες των Okwaho φωτίζουν τον ψυχισμό των ηρώων, πλαισιώνουν τη δράση και συμπαρασύρουν τους θεατές σε ένα ασφυκτικό κλοιό.
Η παράσταση αποτελεί το πρώτο μέρος της Τριλογίας για τη Βία και τη Βλακεία.
Σκηνοθέτης, ηθοποιός, αρχαιολόγος. Ζει και δημιουργεί στην Αθήνα, ενώ, παράλληλα με το θέατρο, δραστηριοποιείται στην Ειδική Αγωγή. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Αρχαιολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων, με μεταπτυχιακό τίτλο στη Διαχείριση Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Έχει σπουδάσει υποκριτική στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Βεάκη» και είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Σκηνοθετών, με δραστηριότητα στον χώρο του θεάτρου και της συγγραφής από το 2005. Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραγωγές ως συγγραφέας, σκηνοθέτης, βοηθός σκηνοθέτη και ηθοποιός και έχει συνεργαστεί με θεατρικές ομάδες και θέατρα σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, ενώ ποίησή της έχει μελοποιηθεί και ερμηνευτεί στην Αθήνα και τη Βιέννη (Μυsikverein Brahns-Saal). Πρόσφατες σκηνοθετικές της δουλειές είναι, «Πείνα» του Χαράλαμπου Γιάννου, στο Σπίτι της Κύπρου (θεατρικό αναλόγιο, 2016), «Τρεις Αδελφές» του Άντον Τσέχωφ, στο θέατρο “Τζένη Καρέζη” (2015) και «Η Κασσάνδρα και ο λύκος», της Μαργαρίτας Καραπάνου σε θέατρα στην Ελλάδα (2011 - 2012). Εκτός από τη «Λέσχη Γονεοκτόνων», αυτήν την εποχή βρίσκεται σε διαδικασία μελέτης και προετοιμασίας των επόμενων δύο έργων της τριλογίας για τη Βία και τη Βλακεία, καθώς και του εγχειρήματος «Νέκυια», ενός διαδραστικού, δια-καλλιτεχνικού και διεπιστημονικού εγχειρήματος βασισμένου στην τελετουργία του θανάτου. Okwaho Οι Okwaho («λύκος» στη γλώσσα των Μοϊκανών) δημιουργήθηκαν το 2013 με έδρα την Αθήνα από τον Γιώργο (κιθάρα, φωνή) και τον Μπάμπη (μπάσο) και το σχήμα ολοκληρώθηκε το 2014 με την προσθήκη του Αντρέα (τύμπανα). Ο ήχος τους είναι ένα μείγμα doom, sludge και stoner με κοινωνικοπολιτικό και ενίοτε πιο προσωπικό στίχο. Τον Σεπτέμβριο του 2015 ηχογράφησαν το πρώτο τους demo και για τα επόμενα δύο χρόνια επικεντρώθηκαν στις ζωντανές εμφανίσεις. Τον Φεβρουάριο του 2017 μπήκαν ξανά στο στούντιο και μέσα σε 4 μέρες ηχογράφησαν εννέα κομμάτια εκ των οποίων τα εφτά κατέληξαν και στην πρώτη, full length, αυτοχρηματοδοτούμενη κυκλοφορία τους. Τον Μάρτιο του 2018 έγινε η ψηφιακή κυκλοφορία του δίσκου και το Νοέμβρη βγήκε σε cd σε μια, πρωτότυπη όσο και ακραία, χειροποίητη συσκευασία από… γυαλόχαρτο! Τραχύ πράμα! Κάπου στο ενδιάμεσο κυκλοφόρησαν το πρώτο τους βίντεο, για το κομμάτι God of Gold. Ταυτόχρονα εμφανίζονται και σε επιλεγμένα live. Για τις ανάγκες της «Λέσχης Γονεοκτόνων», στο μπάσο ο Βασίλης Παπαβασιλείου.
Πληροφορίες Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, Τ.Κ. 177 78, Τηλ. 210 3418550 & 210 3418579 Facebook: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης – Michael Cacoyannis Foundation Twitter: @MCF_MCacoyannis Instagram: @mcf.gr | Hashtag: #MCF Youtube: MCacoyannisF Ημέρες παραστάσεων: 21 & 28/2, 7/3 2019 στο Θέατρο του ΙΜΚ στις 21:00 Διάρκεια παράστασης: 69 λεπτά χωρίς σταματημό ! Εισιτήρια
Γενική είσοδος: 12 ευρώ
Μειωμένη τιμή: 8 ευρώ
Η παράσταση είναι ακατάλληλη για νέους κάτω των 17 ετών.
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
Οι Madrugada ήταν ένα Νορβηγικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην πόλη Stokmarknes το 1992. Το συγκρότημα αρχικά αποτελούνταν από τα μέλη Σίβερτ Χόιεμ (φωνητικά), Ρόμπερτ Μπούρας (κιθάρα) και Frode Jacobsen (μπάσο). Οι Madrugada ήταν γνωστοί για τον χαρακτηριστικό νωχελικό και ελαφρά μελαγχολικό τους ήχο.
...a solo project from Peter Holmstrom, guitarist for The Dandy Warhols...!!! Pete International Airport είναι το πνευματικό παιδί του Peter G. Holmström. Το όνομα αυτό δανείζεται από έναν τίτλο τραγουδιού από την άλλη μπάντα του, τους The Dandy Warhols. Το νέο άλμπουμ του Pete International Airport, "Safer With The Wolves" είναι ένα σχολαστικά δημιουργημένο ψυχεδελικό ταξίδι μιας ροκ ψυχής στη σκοτεινή καρδιά της ηλεκτρονικα. Στα 11 κομμάτια του άλμπουμ ακούγονται οι φωνές τραγουδιστών από συγκροτήματα όπως The Black Angels, Daydream Machine, Black Rebel Motorcycle Club, Dark Horses και Hopewell. Το άλμπουμ διατίθεται για αγορά σε ψηφιακή μορφή στο bandcamp ενώ έχει κυκλοφορήσει σε διαφανείς κασέτες πορτοκαλί / κόκκινου χρώματος σε αυστηρά περιορισμένο αριθμό μόλις 50 αντιγράφων. Περισσότερα για το άλμπουμ "Safer With The Wolves", στο link που ακολουθει: Safer With The Wolves by Pete International Airport
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου