Το «Pour que Naisse un Bouquet» είναι ένα μουσικό κομμάτι που συνέθεσε ο Lorien Testard και ερμηνεύτηκε από την τραγουδίστρια της όπερας Alice Duport-Percier . Είναι μέρος του soundtrack του γαλλικού βιντεοπαιχνιδιού Clair Obscur: Expedition 33. Συγκεκριμένα περιλαμβάνεται στο original soundtrack EP του expantion "Verso's Drafts" που κυκλοφόρησε στις 12 Δεκεμβρίου. Το κομμάτι περιγράφεται ως μέρος ενός υβριδικού μείγματος λυρικών ορχηστρικών κομματιών και prog-rock στο soundtrack του παιχνιδιού. Η μουσική δημιουργήθηκε για να συνοδεύσει την ιστορία και τα συναισθήματα που βιώνουν οι παίκτες στο turn-based RPG, εμπνευσμένο από τη γαλλική Belle Époque. Ο Lorien Testard είναι Γάλλος συνθέτης που εργάστηκε για πέντε χρόνια στο soundtrack του παιχνιδιού, συνθέτοντας 154 τραγούδια. Η Alice Duport-Percier είναι σοπράνο της όπερας που συνεργάστηκε με τον Testard σε πολλά κομμάτια για το OST. Το ντουέτο έχει ερμηνεύσει αξιοσημείωτα κομμάτια από το παιχνίδι σε μουσικές εκδηλώσεις,...
"...we wanted to make a record that just let the music happen, and we hope that’s what you can hear...!!!”
Οι Khruangbin είναι ένα τριμελές συγκρότημα από το Τέξας και αποτελείται από την Laura Lee στο μπάσο, τον Mark Speer στην κιθάρα και τον Donald Johnson στα τύμπανα. Σαφώς επηρεασμένοι από την Ταϊλανδέζικη funk της δεκαετίας του 60 - το όνομά τους μεταφράζεται κυριολεκτικά σε "Engine Fly", στα Ταϊλανδέζικα - οι Khruangbin φτιάχνουν μια μουσική με βαρύ μπάσο, ψυχεδελική, εμπνευσμένη από τα soundtracks του Ταραντίνο και με δροσερούς surf rock προσανατολισμούς. Οι σπόροι του Khruangbin σπάρθηκαν όταν ο Mark και η Laura κλήθηκαν να περιοδεύσουν με τον Yppah συνοδεύοντας τον Bonobo σε όλη την Αμερικανική περιοδεία του το 2010. Αυτό οδήγησε τους δυο τους να κάνουν μουσική μαζί πιο σοβαρά, με τον Donald Johnson - ο ίδιος και ο Mark έπαιζαν μαζί επί χρόνια στην ίδια gospel μπάντα - να είναι η φυσική επιλογή στα τύμπανα.
Πριν δυο μέρες κυκλοφόρησε από την Late Night Tales το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο "The Universe Smiles Upon You". 'Ενα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στο πνευματικό σπίτι τους, έναν απομακρυσμένο αχυρώνα, βαθιά στην ύπαιθρο του Τέξας όπου έκαναν και τις πρώτες πρόβες τους. Η μπάντα έχει πολλά ακούσματα από διαφορετικά είδη μουσικής αλλά αγαπάει ιδιαίτερα κασέτες Ταϊλανδέζικης μουσικής των 60'ς και 70'ς που συγκεντρώθηκαν από το "cult" blog, monrakplengthai και συλλογές pop, rock και funk της Νοτιοανατολικής Ασίας. Αυτό είχε βαρύ αντίκτυπο στην κατεύθυνση της μπάντας, οι κλίμακες που χρησιμοποιούνται και η καμπή των μελωδιών σε συνδυασμό με την ηρεμία της Τεξανής υπαίθρου, διαμόρφωσε τον προσωπικό, εξωτικό ήχο των Khruangbin.
Παρά το γεγονός ότι ήταν γνωστοί ως τώρα σαν instrumental γκρουπ, το "The Universe Smiles Upon You" χαρακτηρίζει τις πρώτες ηχογραφήσεις των Khruangbin με φωνητικά. Τα "People Everywhere (Still Alive)", "Balls and Pins" και το τελευταίο single "White Gloves" δείχνουν μια νέα διάσταση της μπάντας.
Οι ίδιοι λένε: "Νιώθουμε σαν να υπάρχει μια ευκολία που έρχεται από το να βυθίζεσαι σε ένα χώρο, μακριά από τους περισπασμούς της πόλης και της καθημερινής ζωής. Κάνουμε τη μουσική μας σε έναν αχυρώνα, σε ένα λόφο του Τέξας, επειδή έχει νόημα για μας. Όντας εκεί μας επιτρέπεται να κάνουμε τη μουσική που έρχεται φυσικά, και αυτό είναι που θέλουμε αυτό το άλμπουμ να είναι. Θέλουμε να κάνουμε ένα δίσκο που απλά αφήνει τη μουσική να συμβεί, και ελπίζουμε ότι αυτό είναι που μπορείτε να ακούσετε."
Σας παρουσιάζω εδώ το "White Gloves", ένα κομμάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα.
Περισσότερα για το "The Universe Smiles Upon You" θα βρείτε στο link που ακολουθεί.
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
...ένα μουσικό ταξίδι γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo... Το dark ambient project, trajedesaliva (Mon Ninguén & unavena) από τη Γαλικία της Ισπανίας, συνεργάζεται με τον γεννημένο στη Μαδρίτη τραγουδιστή και πιανίστα Maud the Moth (Amaya López-Carromero) για να δημιουργήσει ένα soundtrack για το έργο του Remedios Varo. Το soundtrack έχει το τίτλο "Bordando el manto terrestre" (Κεντώντας τον μανδύα της Γης) και είναι ένα μουσικό ταξίδι dark ambient/drone/gothic synth με μια πινελιά νεοκλασικού και αιθέριου και περιστρέφεται γύρω από τον φανταστικό, ονειρικό κόσμο του σουρεαλιστή ζωγράφου Remedios Varo, ενός ζωγράφου που γεννήθηκε στην Ισπανία το 1908 και έζησε εξόριστος στο Μεξικό μέχρι τον θάνατό του το 1963. Χρησιμοποιώντας αναλογικά συνθεσάιζερ, ένα οπλοστάσιο ακουστικών οργάνων και πολύπλευρων φωνών, οι μουσικοί των δύο αyτών project φέρνουν αντίστοιχες ιδιοσυγκρασίες στην παλέτα, δημιουργώντας ένα soundtrack γεμάτο ...
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
“wasted feelings, broken meanings… a place to hide the tears we cry” Το “Memento Mori” αποτελεί το 15ο studio album των Depeche Mode και το 1ο τους χωρίς τον Andrew “Fletch” Fletcher, ο οποίος απεβίωσε το 2022. Σε παραγωγή του James Ford, με επιπλέον παραγωγή της Marta Salogni, η δισκογραφική αυτή δουλειά δημιουργήθηκε στα πρώτα στάδια της πανδημίας, έχοντας ως αποτέλεσμα πολλές ιστορίες των τραγουδιών να αντλούν έμπνευση από εκείνη την περίοδο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το τίτλο του άλμπουμ καθώς "memento mori" είναι ένα καλλιτεχνικό ή συμβολικό τροπάριο που λειτουργεί ως υπενθύμιση του αναπόφευκτου του θανάτου. Η έννοια έχει τις ρίζες της στους φιλοσόφους της κλασικής αρχαιότητας και του Χριστιανισμού και εμφανίστηκε στην ταφική τέχνη και αρχιτεκτονική από τη μεσαιωνική περίοδο και μετά. Στα 12 νέα tracks θα ακούσουμε διαφορετικούς ήχους και διαθέσεις, με θέματα όπως παράνοια, ψύχωση, κάθαρση και χαρά. Είχε προηγηθεί το single "Ghosts Again" για το οποίο πρ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου