Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
“One of the best live soul bands I have ever seen!” Al Bell (Record producer, songwriter, executive, and co-owner of legendary Stax Records)
Οι Monophonics είναι μια μπάντα μεγαλωμένη στο Bay Area της California που συνεχίζουν με περηφάνια τη μουσική παράδοση της περιοχής που κατάγονται, μια μουσική που άκμασε κατά τη διάρκεια της γέννησης της Funk και της Psychedelic Soul, στα τέλη της δεκαετίας του '60 και του '70.
Το γκρουπ ιδρύθηκε το 2005, με τα funky τύμπανα του Austin Bohlman, το αισθαντικό μπάσο του Myles O'Mahony, τις fuzzy κιθάρες του του Ian McDonald και τη τρομπέτα του Ryan Scott που μοιάζει με εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος να δημιουργούν έναν ιδιαίτερο ήχο ψυχεδελικής soul και βαριάς funk που παραπέμπει στο στυλ από τα τέλη του '60 και τις αρχές της δεκαετίας του '70, διατηρώντας παράλληλα κάποια στοιχεία του σήμερα εντυπωσιάζοντας το κοινό με της ενεργητικές live εμφανίσεις τους.
Στα πρώτα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν δεν είχαν καθόλου φωνητικά και αυτό γιατί κανένα από τα μέλη της μπάντας δεν τραγουδούσε. 'Ήταν ανοιχτοί στις συνεργασίες με τραγουδιστές αλλά ταυτόχρονα και προστατευτικοί προς τη μουσική τους γνωρίζοντας πως τα φωνητικά μπορούν να αλλάξουν δραστικά τη μουσική προς το καλύτερο ή το χειρότερο Κάποια στιγμή προστέθηκε στο σχήμα ο Kelly Finnigan σαν πληκτράς αλλά ήταν ευχάριστη έκπληξη για όλους ότι είναι επίσης ένας ταλαντούχος τραγουδιστής.
Ξεκίνησαν να εμφανίζονται σε χώρους του Bay Area, όπως The Fillmore, The Independent και Sweetwater Music Hall και δημιούργησαν έτσι αρχικά ένα τοπικό πυρήνα θαυμαστών πριν γίνουν γνωστοί και αποκτήσουν ένα θερμό κοινό σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα τελευταία δυο χρόνια έχουν δώσει πάνω από 250 συναυλίες σε 8 διαφορετικές χώρες και έχουν μοιραστεί τα στάδια με θρύλους της μουσικής σκηνής όπως ο Al Green, Quincy Jones, Rodriguez, Dennis Coffee, και Crosby Stills & Nash. Η μπάντα έχει παίξει επίσης σε κάποιες συναυλίες με κορυφαία funk και soul ονόματα όπως Budos Band, Ben l'Oncle Soul, Galactic, Syl Johnson, Dumpstaphunk, The New Mastersounds και Soulive. Έχουν εμφανιστεί σε μουσικά φεστιβάλ όπως Jam Cruise, High Sierra, Wakarusa Music Fest, Wannee Music Fest, Portland Waterfront Blues Fest, Rochester Jazz Fest, Telluride Blues and Brews, Bospop Festival, Rockwave Festival, The legendary Montreux Jazz Festival, και διάφορα διεθνή jazz festivals στη Βικτόρια και το Βανκούβερ.
Έχουν ως τώρα κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ, (Playin & Simple, 2007 και Into The Infrasounds, 2010) και δύο singles (I'd Be Nowhere Today,
2014 και My Heart Cries ft. Tiffany Austin, 2015).
Μόλις πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή στο διαδίκτυο το νέο τους άλμπουμ με τίτλο "Sound Of Sinning". Πρόκειται για ένα πραγματικό μουσικό διαμάντι, 45 λεπτά υπέροχης psychedelic soul, με 11 καταπληκτικά τραγούδια που θέλεις να ακούς ξανά και ξανά. Μπορώ να πω πως οι Monophonics φέρνουν το μουσικό καλοκαίρι στη νωθρότητα που επικρατεί τελευταία στη μουσική.
Το πρώτο κομμάτι που ξεχώρισε είναι το "Promises" που παίζεται εδώ και αρκετό καιρό στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και ακολούθησε το "Strange Love" με ένα πολύ όμορφο videoclip σε ελληνική παραγωγή. (σημ. οι Monophonics είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στη χώρα μας και σε πρόσφατη συνέντευξή τους δήλωσαν πως το καλοκαίρι θα εμφανιστούν στην Αθήνα, αναμένουμε!)
Έχοντας ακούσει το "Sound Of Sinning" αρκετές φορές μπορώ να πώ πως πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ που το κάθε κομμάτι έρχεται να ακουστεί σαν συνέχεια του προηγούμενου, χωρίς να σε αφήνει να πάρεις ανάσα.
Η επίσημη κυκλοφορία του "Sound Of Sinning" των Monophonics θα γίνει στις 12 Μαΐου, σε βινύλιο και cd. Περισσότερες πληροφορίες στο link που ακολουθεί:
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd ...
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δι...
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη Kate την εποχή που ανυπομονούσα να μπω σε club. Με πάει πίσω στο παρελθόν μου στο “Party Girl”! Το ιδρυτικό μέλος των B-52 Kate Pierson, στα 76 της παρακαλώ, κυκλοφορεί στις 20 του Σεπτέμβρη το νέο solo album της με τίτλο "Radios and Rainbows". Δύο μόλις κομμάτια απο αυτό το album έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το αριστουργηματικό "Evil Love", μια 60ς ρεπλίκα τραγουδάρα που χαρωπά μιλά για εκδίκηση στα χνάρια του A lover spurned και το club τραγούδι “Take Me Back To The Party”, το οποίο έγραψε μαζί με τον Jimmy Harry, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Madonna, την Pink και πολλούς άλλους. Το βίντεο σκηνοθέτησε η Eleanor Greene και επιμελήθηκε ο John Stapleton. Γι αυτό το κομμάτι η ίδια έχει δηλώσει: "Ήθελα αυτό το τραγούδι να συνδεθεί με τους θαυμαστές των B-52. Είναι ένα τραγούδι disco που φέρνει στο νου μια νεότερη...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου