The Brian Jonestown Massacre - Revelation (2014)

Ψυχεδέλεια από τα 90s Οι Brian Jonestown Massacre και ο χαρισματικός, πολυτάλαντος frontman τους Αnton Alfred Newcombe επιστρέφουν με τον 14ο τους δίσκο ‘’Revelation’’ (19/5) . Ένα band name που έχει αλλάξει πάνω από σαράντα μέλη στην σχεδόν εικοσιπενταετή πορεία του , είναι ο βασικός δίαυλος εξωτερίκευσης των ιδιορρυθμιών και των ιδιοφυών δημιουργιών του Νewcombe.
Ο καινούργιος δίσκος στο σύνολο του διαχέεται από μια βαθιά psych folk μελαγχολία που απορρέει από τον αέρα μιας ιδιάζουσας ηλεκτρικής fuzz αισθητικής αναμειγνύοντας τον καπνό της shoegaze μέ ένα συνεχή διαφεύγων mellotron ήχο. Το Revelation μοιάζει ως μια ηχητική διαδρομή σε μια απόκοσμη μωβ έρημο με τέρμα τα γκάζια του μυαλού υπό περιορισμένη ορατότητα σε ομιχλώδες τοπίο. Όνειρα και ταξίδια, βγαίνοντας από το σεντούκι της πιο ζωηρής φαντασίας προβάλλουν ως μοναδικές διέξοδοι ηρεμίας και γαλήνης σε μια σχιζοφρενή αγορά συνειδήσεων και ματαιότητας. 

Ξεκινώντας με το Vad Hands Med Dem , μια φασαριόζικη αρχή με την συμμετοχή του Σουηδού Joachim Ahlund (Les Big Byrds) στα φωνητικά, αφήνεσαι στον ψυχεδελικό κράχτη του δίσκου What you isn’t (που μπορείτε να ακούσετε και εδώ), το Μemory Camp με stoner ήχο που καρφώνεται σαν εμμονή ‘’θέλω να βολτάρω μαζί σου’’ στο μυαλό , τις υψηλές θερμοκρασίες σε χαμηλό southern blues τέμπο με το Days Weeks and Moths, το Primal Scream-ικό ιντερλούδιο του Duck and Cover, την άρτια δομημένη σύνθεση του Food for Clouds με μια γεύση από 80s βαθύ λυρισμό αιώρησης συναισθημάτων, την ακουστική φολκ συνοδεία μαγικών ήχων φλάουτου στο Second Sighting , τον βιομηχανικό ρεαλισμό του Μemorymix να επαναφέρει σύγχρονες τεχνολογικές νόρμες ψηφιοποιώντας τις σκέψεις του Νewcombe, επιστρέφοντας με το Νightbird στην εθιστική αύρα καλοκαιρινών παραλιακών συναθροίσεων συνοδεία φωτιάς και ακουστικής κιθάρας, ενώ για το τέλος στέλνουν μηνύματα άγνοιας κινδύνου για επερχόμενες πειραματικές αναζητήσεις σε φευγάτα κιθαριστικά τέμπο με φωνητικά που ακούγονται από μια υπερβατική διάσταση στο Xibalba, και κλείνουν με το Goodbye (Butterfly) περνώντας μας με ταχύτητα να χάνονται σταδιακά από τον ορίζοντα μέχρι να τους συναντήσουμε πάλι στο επόμενο ταξίδι τους.

Μετά την αγωνία των ουσιών και των εξαρτήσεων, οι ΒJM καταθέτουν τον πιο ‘’ψαγμένο’’ μουσικά δίσκο τους, με συνθέσεις που βγαίνουν ολοκληρωτικά τα απομεινάρια της ψυχεδελικής πορείας τους, λουστραρισμένα με αιθέριο υπνωτικό desert rock άρωμα, που κάνει τους Black Angels και τους Αllah Las να υποκλίνονται στον πρωτοπόρο της σκηνής που δρέπουν σήμερα καρπούς. ΥΓ. Οι Brian Jonestown Massacre θα μας επισκεφθούν στις 14 Ιουλίου στην Αθήνα. Μια συναυλία που δεν πρέπει να χαθεί από τους λάτρεις του είδους και όχι μόνο. Τέτοια ονόματα στα μέρη μας δεν τα βλέπεις και συχνά...