“Η Βασίλισσα της avant-garde pop” - Esquire “Queen of the Revolution” – Madame Figaro “Stunningly emotive vocals... atmospheric soundscapes” - Rolling Stone India “Ilia has perfected a performative style like no other in the music industry…she gradually shed her layers as she shuffled into a hypnotic and futuristic goth-pop that took a mystical turn with the use of the traditional organ of santour, creating a perfectly orchestrated musical chaos.” Maro Angelopoulou – Europavox Η IOTA PHI μετά την συνεργασία της με το εμβληματικό γκρουπ των ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ στο κομμάτι Ίριδα", κυκλοφορεί το πρώτο single από τον επερχόμενο της δίσκο. Σε σύνθεση και παραγωγή της ίδιας, με σταθερό συνεργάτη τον Μιχάλη Δέλτα, το ΜΑΖΙ είναι ένα αναπάντεχο και τολμηρό κράμα διαφορετικών μουσικών ειδών. Στοιχεία ρεμπέτικου, ντραμς 808, ηλεκτρονικός πειραματισμός και tribal στοιχεία συνθέτουν το ηχοτόπιο του ΜΑΖΙ. Ένα love story ή μια ιστορία για τις ψυχές των ανθρώπων. Την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκο
Οι The Bevis Frond είναι βασικά ο Nick Saloman, ο καθ’ ημάς τους εν Ελλάδι φαν του ψυχεδελικού ροκ αγαπητός μας κύριος ‘Bevis’. Αναγεννησιακός άνθρωπος κυριολεκτικά, ξεκινώντας το 1986 από την κρεβατοκάμαρά του στο Walthamstow του βόρειου Λονδίνου έφτιαξε μια φοβερή οικοτεχνία παραγωγής d-i-y νεοψυχεδέλειας που ακούει στο όνομα The Bevis Frond, μια θρυλική ετικέτα, τη Woronzow Records, και μαζί με τον Phil McMullen ένα θρυλικό ψυχεδελικό φανζίν, το Ptolemaic Terrascope. Όλα αυτά συλλέγοντας και ακούγοντας πολλή καλή μουσική, παίζοντας όλα τα όργανα και ξοδεύοντας όλη την αποζημίωση που έλαβε ως θύμα ατυχήματος με μοτοσυκλέτα…
Από τα μαλλιαρά χρόνια των πρώτων του δίσκων Miasma, Inner Marshland, Bevis Through The Looking Glass, Triptych καιThe Auntie Winnie Album στα τελευταία χρόνια των 80s, που τον κατέστησαν θρύλο του άντεργκραουντ, βέβαια έχει περάσει πολύς καιρός, αλλά στο μεσοδιάστημα μέσα από συνολικά 22 άλμπουμ ως The Bevis Frond, από μία συνεργασία με τους Twink, Country Joe McDonald και (τρόπον τινά) την Μary Lou Lord, δύο πρότζεκτ Acid Jam, ένα άλμπουμ ως Fred Bison Five, λιγοστά επτάιντσα και αναρίθμητες συμμετοχές σε συλλογές και freebies από άντεργκραουντ φανζίν, ο κύριος Saloman έχει αποδειχθεί ότι είναι ένα ανεξάντλητο ταλέντο τραγουδοποιΐας, η οποία έχει τη στόφα και την ποιότητα του κλασικού ροκ ταυτόχρονα καταφέρνοντας με τέλειο τρόπο να είναι και σύγχρονη. Όσοι μάλιστα τον έχουν δει επί σκηνής καταλαβαίνουν ότι ταυτόχρονα είναι και φοβερός μουσικός καθώς και εξαιρετικός άνθρωπος.
Συνοδοιπόρος του Nick, ήδη από το 1989, στους Frond και την Woronzow Records είναι ο μπασίστας Ade Shaw, ενώ τους σημερινούς Frond συμπληρώνουν οι Dave Pearce (ντραμς) και Paul Simmons (κιθάρα).
Η προηγούμενη δουλειά τους, "The Leaving Of London" ήταν εξαιρετική και με δεδωμένο το ότι δεν έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα ούτε ένα έστω και μέτριο άλμπουμ στη δισκογραφία τους, η πληροφορία ότι το νέο τους άλμπουμ "White Numbers", θα είναι τριπλό (!) βινύλιο - διπλό CD, δημιούργησε κάποιες δικαιολογημένες ανησυχίες. Δεν είναι δα και πολλοί οι αντίστοιχης διάρκειας δίσκοι που ακούγονται χωρίς να χρειάζονται ανάσες ενδιάμεσα. Να όμως που τελικά ο Nick Saloman και η παρέα του τα κατάφεραν.
Ξεκινώντας με τις αγριότερες garage διαθέσεις με το "Begone", οι Bevis δείχνουν μία πλευρά τους που μας είχε λείψει στην πιο μελωδική προηγούμενη δουλειά τους. Αντίθετα επιστρέφουν σε αυτόν ακριβώς τον προσανατολισμό με το "Opthalmic Microdots" που συνεχίζει την μελωδική ψυχεδελική αισθητική του "Leaving Of London", ενώνοντας τις κολλητικές φωνητικές γραμμές με το fuzz της κιθάρας και γενικές επιρροές από τους Beatles του "White Album". Η δεύτερη αυτή κατεύθυνση αποδεικνύεται και κυρίαρχη στη διάρκεια του άλμπουμ με διάφορα διαλλείματα όμως από ακουστικές μπαλάντες, τσίτα garage δυναμίτες και στο τέλος από ένα σαραντάλεπτο ψυχεδελικό jam στα πρότυπα των Grateful Dead που ουσιαστικά αποτελεί τον «δίσκο μέσα στον δίσκο» του "White Numbers".
Φυσικά η μουσική των Bevis Frond παραμένει όπως πάντα κιθαριστική πρώτα και κύρια οπότε από τα ακουστικά arpeggio μέχρι τις ηλεκτρικές δισολίες (θαυμάστε τις στο "Cruel World") και τα γκαραζιάρικα (sic) riff υπάρχει μία ποικιλία ύφους για τους φίλους της εξάχορδης. Και αυτό τελικά είναι που όχι μόνο σώζει τον δίσκο από το βάλτωμα και τον ακροατή από τη βαρεμάρα, αλλά ανυψώνει και το "White Numbers" σε ένα απολαυστικό δημιούργημα καθ' όλη τη διάρκειά του. Η ποικιλία του ύφους και ο πλουραλισμός ιδεών σε συνδυασμό όμως με τη συνοχή και τη συγκεκριμένη ταυτότητα του συνθετικού ύφους και των ενορχηστρώσεων του Saloman δημιουργούν ένα σύνολο που κυλάει πολύ ευχάριστα ενώ καταφέρνει στο τέλος πια να έχεις ξεχάσει τις πρώτες καλές στιγμές που απόλαυσες με αποτέλεσμα να αναζητάς εκ νέου ακρόαση για να τις εντοπίσεις, αν δεν είχες την πρόνοια να τις σημειώσεις φυσικά.
Αν και πάντα σε ένα δημιούργημα αυτής της διάρκειας στέκει το επιχείρημα ότι ένας μικρότερος χρονικά δίσκος με τα καλύτερα τραγούδια συγκεντρωμένα θα είχε ακόμα καλύτερη αποδοχή, η πραγματικότητα του "White Numbers" λέει ότι οι αποστάσεις μεταξύ κορυφών και μη σε ένα υποθετικό ποιοτικό chart είναι ασήμαντες και άρα τόσο η πρόθεση όσο και το αποτέλεσμα κρίνονται επιτυχημένα.
Πανέμορφο κομμάτι, από αυτά που σου κάνουν "κλικ" με την πρώτη ακρόαση!!! Το δείγμα που πήραμε με έκανε ανυπόμονη για την κυκλοφορία του χορταστικού αυτού άλμπουμ. Τα σέβη μου Music Is Life...!!!
Η Γεωργία Νταγάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από τo Ρέθυμνο Κρήτης. Από την ηλικία των 12 χρόνων ξεκίνησε μαθήματα κρητικής λύρας ενώ παράλληλα ξεκίνησε πιάνο, φωνητική, θεωρία και αρμονία της μουσικής. Από αρκετά μικρή ηλικία ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική και έχει συνεργαστεί με πολλούς παραδοσιακούς μουσικούς αλλά και με ερμηνευτές της έντεχνης σκηνής, μια και το ρεπερτόριο της είναι ευρύτερο. Έπειτα από πολλές και αξιόλογες συνεργασίες, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Ορφέας Περίδης, ο Βασίλης Λέκκας, ο Γιάννης Σπάθας, ο Γιάννης Κούτρας, την Ευανθία Ρεμπούτσικα και τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, ο Αντώνης Μίτζελος, ο Γιώργος Ανδρέου και πολλοί άλλοι, δημιούργησε την δική της ηλεκτρική και ακουστική μπάντα η και μόνο μ’ ένα πιάνο, παίζοντας σε όλη την Έλλάδα, σε μαγαζιά και σε καλοκαιρινές συναυλίες.
...let's raise a glass or two, to all the things I've lost on you ...!!! Η όψη της αρχικά σε ξεγελά καθώς με την πρώτη ματιά μοιάζει με 25χρονο αγόρι. Έχει κοντά σγουρά μαλλιά, είναι μικροκαμωμένη και νευρική. Η φωνή της όμως προδίδει αμέσως την ταυτότητα της. Πρόκειται για την 34χρονη Laura Pergolizzi, που έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομά της, LP. Η LP γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης και μετακόμισε στο Λος Άντζελες το 2010.
Οι Άλφα Πέντε ξεκίνησαν ως το project δυο νέων Ελλήνων μουσικών, του Σταύρου (Ohmer) και του Σπύρου (Ναυαγός). Η μουσική τους είναι χιπ χοπ με ελληνικό στίχο και σίγουρα δεν είναι από τα ονόματα εκείνα που είναι πολύ γνωστά στο κοινό. Πήραν το όνομά τους από Το «Α», το οποίο είναι από τη λέξη άρθρο, που είναι το άρθρο 5 του συντάγματος, και λέει ότι «στην ελληνική επικράτεια όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή, καταγωγή, θρησκευτικά πιστεύω, κοινωνικό στάτους, κλπ.».
Οι The National Fanfare of Kadebostany είναι... η ορχήστρα της Δημοκρατίας της Kadebostany. Genre: idm / electronica / noise / balkan / experimental / instrumental / πιάνο, τσέλο, ακορντεόν, μπάντζο, σαξόφονο, βιολί, φαγκότο... (ενίοτε ανατολίτικο, ενίοτε πομπώδες και εμβατηριακό, ενίοτε ακατάληπτος θόρυβος) Στην πραγματικότητα πρόκειται για το project του Ελβετού παραγωγού Kadebostan, σε συνεργασία με τους Rational Diet, ένα "ensemble ακουστικής μουσικής δωματίου", με έδρα του το Minsk της Λευκορωσίας.
Ένα υπέροχο, σπάνιο τραγούδι από τον Adrian John Loveridge . Κυκλ o φόρησε το 1981 στο επίσης δυσεύρετο άλπουμ του με τίτλο “ Square One ”. Ελάχιστες πληροφορίες μπόρεσα να βρω για αυτόν τον καλλιτέχνη, μόνο ότι γενήθηκε στο Lyme Regis της Αγγλίας γύρω στο 1950 και ζούσε στη Νέα Υόρκη το διάστημα που ηχογράφησε το album . Κάποιος από τη γενέτειρά του ενημέρωσε μέσω ενός σχολίου του στο youtube , ότι ο Loveridge απεβίωσε προ δεκαετίας. Το ίδιο άτομο ανέφερε ότι ο Loveridge είχε γράψει πολύ υλικό, αλλά η μόνη πραγματική του επιτυχία ήταν όταν έγραψε δυο τραγούδια για ένα άλμπουμ της Laura Branigan . Τέλος αναφέρω ότι το πρωτότυπο τραγούδι γράφτηκε το 1979 από ένα συγκρότημα ονόματι Thieves , για το οποίο επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία. Lyrics: 400 dragons it's gonna be rough six million soldiers of fortune I'd fight them all for a night in your love... 400 dragons and if that ain't enough send ten million Venus invaders I'd
Χθες και με καθυστερηση αρκετων μηνων ειναι η αληθεια, ειδα την ταινια του Ακι Καουρισμακι, Le Havre. Πολυ καλη ταινια, αλλα η χαρα ηταν διπλη γιατι ανακαλυψα ενα κομματι-διαμαντι απο το 1965. Το κομματι ειναι απο τους The Renegades και λεγεται Matelot, που σημαινει ναυτης χαμηλης βαθμιδας.
H Ikira Baru είναι μια κολομβιανή τραγουδίστρια. Είναι από την Μπαρανκίγια, στην Καραϊβική ακτή της Κολομβίας - την ίδια πόλη όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε η Shakira. Οι άνθρωποι στην Μπαρανκίγια είναι φιλόξενοι, αγαπούν τη διασκέδαση και τη μόδα και είναι μεγάλοι λάτρεις της μουσικής. Αυτή η ατμόσφαιρα άφησε το στίγμα στην Ikira από νωρίς στη ζωή της. Άρχισε να παίρνει μαθήματα τραγουδιού στην ηλικία των 5. Είχε διάφορους δασκάλους στο τραγούδι στην Κολομβία, την Αργεντινή και την Αυστραλία.
Ο «Σταυρός του Νότου» ξεκίνησε με τις χειρότερες προοπτικές για τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη αίσθηση στο κοινό μετά τη μεταπολίτευση με τους πρώτους του δίσκους (όπως τα «Τραγούδια της λευτεριάς» [1978] και η «Μουσική πράξη στον Μπέρτολτ Μπρέχτ» [1978]) και είχε αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές για τη δουλειά του.
Οι Madrugada ήταν ένα Νορβηγικό ροκ συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην πόλη Stokmarknes το 1992. Το συγκρότημα αρχικά αποτελούνταν από τα μέλη Σίβερτ Χόιεμ (φωνητικά), Ρόμπερτ Μπούρας (κιθάρα) και Frode Jacobsen (μπάσο). Οι Madrugada ήταν γνωστοί για τον χαρακτηριστικό νωχελικό και ελαφρά μελαγχολικό τους ήχο.
...a solo project from Peter Holmstrom, guitarist for The Dandy Warhols...!!! Pete International Airport είναι το πνευματικό παιδί του Peter G. Holmström. Το όνομα αυτό δανείζεται από έναν τίτλο τραγουδιού από την άλλη μπάντα του, τους The Dandy Warhols. Το νέο άλμπουμ του Pete International Airport, "Safer With The Wolves" είναι ένα σχολαστικά δημιουργημένο ψυχεδελικό ταξίδι μιας ροκ ψυχής στη σκοτεινή καρδιά της ηλεκτρονικα. Στα 11 κομμάτια του άλμπουμ ακούγονται οι φωνές τραγουδιστών από συγκροτήματα όπως The Black Angels, Daydream Machine, Black Rebel Motorcycle Club, Dark Horses και Hopewell. Το άλμπουμ διατίθεται για αγορά σε ψηφιακή μορφή στο bandcamp ενώ έχει κυκλοφορήσει σε διαφανείς κασέτες πορτοκαλί / κόκκινου χρώματος σε αυστηρά περιορισμένο αριθμό μόλις 50 αντιγράφων. Περισσότερα για το άλμπουμ "Safer With The Wolves", στο link που ακολουθει: Safer With The Wolves by Pete International Airport
Πανέμορφο κομμάτι, από αυτά που σου κάνουν "κλικ" με την πρώτη ακρόαση!!! Το δείγμα που πήραμε με έκανε ανυπόμονη για την κυκλοφορία του χορταστικού αυτού άλμπουμ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου Music Is Life...!!!
Ωραιότατος όπως πάντα! Μου φαίνεται απίστευτο ότι ο τύπος εξακολουθεί να βγάζει δίσκους, πόσω μάλλον καλούς δίσκους! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή